Episode 24
"ประสานพลังทะลวงขีดจำกัด"
เติร์กทั้งหมดแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม มุ่งเข้าหาซิลโคเนียด
แต่เส้นทางอันแสนสาหัสทำให้พวกเขาโดนจัดการไปทีละคนๆ อีกด้านหนึ่ง
เส็งเลือกที่จะสังหารเวอร์ด็อทและเอลเฟ่
โดยที่เรโนและรู้ดทำได้เพียงยืนดูแบบไม่เชื่อสายตาตนเอง
หลังเส็งนำร่างเวอร์ด็อทและเอลเฟ่ขึ้นรถบรรทุกไปแล้วทหารก็ถามขึ้น
ทหาร
"แล้วคุณจะนั่งตรงไหน?"
เส็ง
"ขอนั่งหลังแล้วกัน
ฉันอยากอยู่ข้างๆท่านเวอร์ด็อทและเอลเฟ่จนถึงวาระสุดท้าย"
ทหาร "ทราบแล้ว ขึ้นมาเลยครับ
เดี๋ยวเราจะไปกันแล้ว"
ทหารขึ้นรถเตรียมออกรถ
รู้ด
"เส็ง....."
เรโน
"นี่มันไม่จริงใช่ไหม?"
เส็ง
"ฉันจะกลับไปสำนักงานใหญ่ แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว เรโน, รู้ด
ขึ้นมาสิ"
แต่ทั้งสองคนไม่ยอมตามเส็งขึ้นรถไป
เรโน
"บอกสิว่ามันไม่จริง!"
รู้ด
".........."
เส็ง "งั้นพวกนายก็อยู่มันตรงนี้แล้วกัน"
แล้วรถบรรทุกก็มุ่งหน้าไปยังสำนักงานใหญ่โดยทิ้งให้เรโนและรู้ดยืนใบ้รับประทาน
0007/10/05
03:00 AM
มิดการ์
เรโน
"ว้ากกกกกกกกกกก"
รู้ด
"............."
ตัดมาทางด้านเราที่วิ่งอยู่ในรังไหมมายาวมากก็ยังไม่มีวี่แววจะเข้าถึงตัวซิลโคเนียด
"อยากรู้ว่าคนอื่นเป็นไงมั่งแล้วนะ?"
แต่โทรศัพท์ก็ไม่มีสัญญาณ (ตามระบบในเกมตอนนี้จะใช้มาทีเรียซัพพอร์ทไม่ได้)
ระหว่างทางจะต้องสู้กับเงามอนสเตอร์ในรังไหมนี้ด้วย
มาทีเรียบางชนิดจะใช้กับพวกนี้ไม่ได้ผล
เรา
"(คิดในใจ) ฉันเคยเจอที่โหดกว่านี้มาเยอะแล้ว
แค่นี้หยุดฉันไม่ได้หรอก"
แล้วเราก็มาถึงผลึกขนาดมหึมา
พอเข้าใกล้ผลึกจะมีมอนสเตอร์ออกจากหลุมดำเข้ามาเล่นงานเรา
เมื่อกำจัดแล้วมันจะโผล่มาเรื่อยๆ
เราต้องทำลายผลึกแบบไม่สนใจพวกลิ่วล้อ
FIGHT: Zirconiguard x2
หลังทำลายผลึกได้แล้ว
เราจะมุ่งหน้าต่อไปสักพักก็พบกับจิตสังหารมหาศาลที่ทำให้เราถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง
เรา
"(คิดในใจ) พลังขนาดนี้ไม่ผิดแน่... ซิลโคเนียดอยู่ข้างหน้านี้แหละ"
ยิ่งเข้าไปใกล้แรงกดดันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกขณะ
เรา
"(คิดในใจ) อั่ก... รู้สึกอย่างกับตัวเราจะระเบิดออกมางั้นเลย"
"คนอื่นเป็นไงกันมั่งนะ? ขอให้ทุกคนปลอดภัยทีเถอะ"
แล้วรอบข้างก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
แสงสีเขียวโอบล้อมไปทั้งพื้นที่
เกิดหมอกเขียวหมุนตัวอยู่ภายในรังไหม
จนกระทั่งหมอกจางลงก็ปรากฏร่างของสุดยอดสัตว์อสูรอยู่เบื้องหน้าเรา
เรา
"น...นี่มัน... เราต้องสู้กับไอ้นี่เหรอเนี่ย.....?
เราต้องจัดการไอ้สิ่งนี้ด้วยตัวคนเดียวอย่างงั้นเหรอ?"
จะมีแสงวาบออกมาจากพื้นดินใต้เท้า ก่อนพื้นถล่มพาเราตกลงไปด้านล่าง
พอลุกขึ้นมาได้ก็มีก้อนลำแสงเข้ามาโจมตีซ้ำอีกครั้ง
เรา
"อูย... (คิดในใจ) มันแข็งแกร่งเกินไป ต่อให้หลบก้อนนึงได้
ลูกพลังอีกก้อนก็จะโจมตีซ้ำเข้ามาอีก
แต่เราก็เป็นคนเดียวที่จะหยุดซิลโคเนียดได้
คงไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว"
BOSS: Zirconiade
บอสใหญ่ของ Before Crisis
สุดยอดสัตว์อสูรที่มีพลังขนาดทำลายล้างดวงดาวได้
แม้มันจะตื่นขึ้นด้วยพลังไม่สมบูรณ์แต่มันก็แข็งแกร่งกว่าที่เติร์กจะเอาชนะได้มากนัก
ซิลโคเนียดจะสร้างก้อนพลังขึ้นใต้เท้า
หรือยิงลำแสงขนาดใหญ่ใส่จากด้านบน
เมื่อเราโจมตีใส่มันจะดูดซับพลังโจมตีของเราแบบไม่สะทกสะท้าน
หลังโจมตีไป 3 ครั้งพบว่าพลังของเราไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย
เติร์กคนอื่นๆ (ที่เราเลือกไว้ในทีม) จะปรากฏตัวขึ้น
C
"ไม่ต้องห่วงไปหรอกน่า!"
เรา "ทุกคน?!
พวกเธอปลอดภัยหรือนี่?!"
D "โทษทีนะที่มาช้า
แต่เราทำลายผลึกพลังงานของมันไปหมดแล้ว ทีนี้ก็โจมตีมันได้แล้วหละ"
เรา "ขอบใจมากนะ
ทีนี้ก็เล่นงานมันได้ละ ว่าแต่คนอื่นเป็นไงบ้างล่ะ?"
B "ยังไม่เจอเลย"
D "อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย
เรารีบจัดการกันเองเถอะ"
C "ฉันก็ว่างั้น"
B "แสดงฝีมือให้เจ้ามอนสเตอร์นี่เห็นหน่อยซิ"
เรา "ฮื่อ
เราจะแสดงพลังของเติร์กให้มันเห็น (คิดในใจ) ไปกันเลย"
BOSS: Zirconiade
หลังทำลายผลึกพลังงานตอนนี้เราจะสามารถโจมตีซิลโคเนียดได้แล้ว
พวกเราจะผลัดกันเข้ามาโจมตี
เมื่อโจมตีโดนหลายๆครั้งจะเปลี่ยนเอาตัวละครตัวอื่นเข้ามาสู้ต่อทีละคน
โดย CPU จะเป็นคนบังคับเติร์กคนอื่นๆ เมื่อคนอื่นโจมตีไปได้สักพัก
จะสลับเรากลับเข้ามาอีก (หาก HP เราหมดจะแพ้ทันที)
D
"ไม่เลวแฮะ ต่อไปขอฉันลุยมั่ง"
เรา "ได้เลย
ลุยให้เต็มที่เลยนะ"
D "เออน่ะ!"
(สู้ไปสักพักเราจะขอเปลี่ยนตัว)
เรา
"เยี่ยมเลย ต่อไปฉันขออีกสักยกนะ"
D "ได้สิ
A ระวังจังหวะเวลาที่โจมตีกับป้องกันด้วยล่ะ"
เรา "ขอบใจสำหรับคำแนะนำนะ
ไปหละ"
(สู้อีกสักพัก C จะขอเปลี่ยนตัว)
C
"เก่งมากเลยนะเธอน่ะ ต่อไปถึงคิวฉันละ คอยดูให้ดีแล้วกัน!"
เรา "โชว์เต็มที่เลยนะ"
(C โดนโจมตี)
เรา
"C?! ถอยไปก่อน เดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง"
C "ขอบใจนะ
ฉันว่าฉันใจเย็นลงหน่อยแล้วหละ"
เรา
"ฉันจะจัดการต่อเอง!"
(สลับเราเข้ามาสู้พักหนึ่ง B จะขอเข้ามาสู้แทน)
B
"เฮ้ย A ไปพักสักหน่อยดีกว่า เกิดเป็นลมไปซะก่อนละแย่เลย"
(B โดนโจมตี)
เรา
"B?! เป็นอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวฉันสู้แทนเอง"
B "ฉันไม่เป็นไร
ยังไม่ถึงคิวที่ฉันต้องพักหรอกน่า"
เรา "ไม่เป็นไรมากก็ดีแล้ว
ฉันจะปิดฉากมันเอง"
คราวนี้ซิลโคเนียดจะยิงลูกพลังที่เราหลบไม่ได้ลงมา
เรา
"อ๊ากกกก! อะไรเนี่ย นี่มันร้ายกาจเกินไปแล้ว...."
พอรู้สึกตัวเหลียวมองรอบๆก็พบว่าเพื่อนคนอื่นๆหมอบลงไปหมดแล้ว
เรา
"ทุกคน?! D...? C?! A!! ไม่นะ!! ตอบฉันสิ!! ลุกขึ้นเถอะได้โปรด!!"
"ถ้าไม่เหลือใครแล้วฉันจะทำยังไงต่อล่ะ
เพราะมีทุกคนคอยอยู่เคียงข้างฉันจึงมาได้ถึงตอนนี้
แล้วก็ไม่ใช่แค่ตอนนี้เท่านั้นนะ ทุกคนทำเพื่อฉันมาตลอด
ฉันจะล้างแค้นให้พวกเธอเอง ...เพราะพวกเราคือเติร์ก!!
ฉันไม่ได้ต่อสู้ตัวคนเดียว จิตวิญญาณของทุกคนยังคงอยู่เคียงข้างฉัน!
โลกจะวิบัติหรืออะไรนั่นฉันไม่สนแล้วหละ...
ฉันจะสู้เพื่อพวกเธอทั้งหมด!!"
เราจะสู้กับซิลโคเนียดอีกครั้ง
แต่สู้ไปนานเท่าไหร่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะล้มมันได้
จนในที่สุดเราก็ต้องตะโกนออกมาด้วยความสิ้นหวังที่เกาะกุมหัวใจ
...แล้วเสียงของผู้คนที่เราได้พบตลอดการเดินทางที่ผ่านมาก็ดังขึ้น
พอกลับมาแล้วฉันจะเล่าเรื่องการเดินทางในอวกาศให้เธอฟัง
จนกว่าจะถึงตอนนั้นทุกอย่างก็ยังไม่จบหรอก เข้าใจมะ?
เรา
"ซิด? ฉันรู้ว่าเธอต้องได้ออกไปในอวกาศสักวันแน่
ฉันจะคอยฟังเรื่องราวของเธอนะ"
ข้าคือนักรบผู้ปกปักษ์คอสโมแคนย่อน
ข้าไม่ยอมแพ้หรอก!
เรา
"นานากิ...? ฉันอยากปล่อยตัวเธอกลับบ้าน แต่ขอโทษด้วยนะ
ตอนนี้ฉันคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอก"
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ยอดนินจายุฟฟี่ผู้นี้เถอะ! มาต่อรองกันไหม?
ค่าตอบแทนของแค่มาทีเรียลูกเดียวก็พอ
เรา
"ยุฟฟี่? เธอยังโกรธแค้นชินระอยู่สินะ
อย่างน้อยถ้าเราได้ร่วมมือกันคงมีเด็กที่ต้องประสบชะตากรรมอย่างเธอน้อยลง"
ในเติร์กก็มีคนอย่างเธอเหรอเนี่ย
เรา
"แอริธ?! ถ้ามีคนจากชินระมาตามล่าเธออีก ฉันก็อยากช่วยปกป้องเธอนะ..."
A!
เรา
"ไม่... ฉันจะปล่อยให้มันจบแบบนี้ไม่ได้!! ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!!
ซิลโคเนียด! ฉันขอสาบานด้วยเกียรติของเติร์ก!
ฉันจะทุ่มทุกสิ่งทุกอย่างให้กับการโจมตีสุดท้ายนี้!
นี่แหละคือคำตอบของฉัน ไม่สิ... คำตอบของพวกเรา! จงพินาศไปซะ
ซิลโคเนียด!"
ตอนนี้เราจะสามารถใช้ลิมิตเบรกได้แล้ว
แล้วซิลโคเนียดก็โดนสุดยอดการโจมตีของเราจนสลายไป
ทางด้านเรโนและรู้ดยืนดูอยู่ด้านนอกมิติที่ซิลโคเนียดสร้างขึ้น
เรโน
"มันอะไรกันล่ะน่ะ?!"
รู้ด
"ซิลโคเนียดน่ะเหรอ"
เรโน "มันปริออกแล้ว"
รู้ด
"แล้วคนอื่นล่ะ?"
ซิลโคเนียดเกิดระเบิดออกอย่างรุนแรงพัดเราที่อยู่ด้านในกระเด็น
รู้ด
"มันร่วงลงมาแล้ว?!"
เรโน "A!!!!!"
ซิลโคเนียดแตกสลายกลายเป็นสะเก็ดพลังงานจำนวนมากร่วงลงจากบนท้องฟ้าทั่วมิดการ์
แอริธ
"หิมะเหรอ...?"