[SPOIL] เป้าหมายของ the order เข้าท่าไหมครับ?

[Shiryu]

**SPOIL ทั้งกระทู้จ้ะ ไม่ต้องซ่อนข้อความ**


ตามที่เรารู้มาซุยโคเด็นแต่ละภาคศัตรูจะมีเป้าหมายที่ชัดเจนแต่ก็สวนทางกับเป้าหมายของกลุ่มตัวเอก ถึงอย่างนั้นแต่ละภาคความหนักแน่นของเหตุผลศัตรูก็แตกต่างกันออกไป
สมาคมหนทางเดียว (ขอเรียกสั้นๆว่า The Order) ศัตรูหลักของภาคเทียไครซ์มีเป้าหมายในการสร้างอนาคตที่ถูกกำหนดไว้แน่นอน เป็นอนาคตที่รับประกันได้ว่าจะทำให้มนุษย์ได้ใช้ชีวิตในช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดไปตลอดกาล
แน่นอนว่าพวกตัวเอกต่อต้านความคิดนี้ "โชคชะตาเราต้องเป็นคนกำหนดเองสิ!" << คำพูดยอดฮิตของแนวโชเน็น โดยการกำหนดทางเดินของตัวเองอาจต้องแลกมาด้วยโศกนาฏกรรมนับไม่ถ้วน

ตอนที่ซิกรู้ว่าคูก้าตายเขาเสียใจมากแล้วบอกว่า "ถ้ารู้แบบนี้ชั้นคงไม่ปล่อยให้หมอนั่นกลับไปหรอก"
อาโทริแย้งว่า "ถ้าทำแบบนั้นนายก็ไม่ต่างกับ the order ...พวกนั้นหวาดกลัวอนาคต กลัวว่าจะต้องสูญเสียคนรักไป พวกนั้นเลยต้องการอนาคตที่กำหนดได้"

ประโยคที่กินใจที่สุดอันนึงของภาคนี้เลยนะเนี่ย ว่าแต่ความคิดนี้มันดีจริงหรือเปล่านะ?
ถ้าเรารู้อนาคตล่วงหน้าแล้วเราทำตามคำทำนายเพื่อป้องกันความสูญเสียที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ 100% แบบนั้นไม่ใช่เรื่องดีหรอกเหรอครับ?


เป้าหมายที่ดูดีของพวกตัวโกงในหลายๆเรื่อง มานั่งคิดเอาจริงๆก็รู้สึกว่า ...มันจะทำไปทำไมฟะ??
- [EVA] เซเล่ต้องการทำลายกำแพงปกป้องความแตกต่างของมนุษย์แล้วทำให้ทุกคนรวมเป็นหนึ่งเดียวในทะเล LCL ....พอรวมกันแล้วไงต่อครับ?
- [FFVII] เซฟิรอธต้องการใช้ไลฟ์สตรีมดำครอบครองดวงดาวเพื่อขับเคลื่อนดวงดาวเหมือนที่แม่ของเขาต้องการจะทำ ...ไร้สาระ เอาเวลาไปขันหน้าบอร์ดดีกว่า
- [Shaman King] ฮาโอมีพลังชาแมนสูงกว่าคนอื่นเท่าตัวและสามารถครองเกรทสปิริตได้ แต่จริงๆเขาต้องการคนมาฆ่าตัวเองให้ไม่เกิดอีก ...ไปขอโจรูโน่สิครับ
- [หมัดดาวเหนือ] ราโอต้องการบรรลุก่อเกิดไร้ใจ แม้ครองฟ้าในนามของจ้าวแห่งหมัดแต่มิอาจครองใจนาง ...ไปไหนก็ไปซะ

เป้าหมายที่น่าหลงใหล หรือทางเลือกที่ฝั่งตรงข้ามจำเป็นต้องเลือกนี่แหละทำให้ปมของภาคนั้นน่าสนใจ เหมือนภาค 2-3 ที่ฝั่งตรงข้ามมีเหตุผลในการกระทำหนักแน่นดีจนบางทีไม่แน่ใจว่าไอ้ที่เราทำไปมันดีหรือเปล่า
ตอนอ่านโจโจ้ภาคหก หลังจากรอมาตั้งนานว่าเป้าหมายของบาทหลวงคืออะไรแล้วก็มาถึงบางอ้อว่าหมอนี่ต้องการหมุนรอบจักรวาลเพื่อให้ทุกคนมาถึงจักรวาลที่รู้ชะตากรรมตัวเองและสามารถเตรียมการรับมือชะตากรรมได้ ก็ยังนึกว่ามันเป็นเป้าหมายที่ดียังไงฟะ? แต่พอเทียไครซ์พูดถึงเรื่องที่คล้ายกันนี่แต่ให้ใช้ชีวิตอยู่เฉพาะในวันที่มีความสุขก็รู้สึกว่าเป้าหมายแบบนี้แหละที่น่าสนใจขึ้นมา



คำถามครับ!! (ทำเสียงแบบคุณปัญญา)

ถ้าไม่คิดถึงเรื่องการรวมโลกตามใจชอบที่ทำให้ส่วนที่ถูกแทนหายสาบสูญไป และไม่คิดถึงเรื่องการแพร่ลัทธิและบีบบังคับให้คนอื่นเข้าร่วม
กำหนดว่าเราไม่มีความทรงจำที่จะรับรู้ว่าความสุขนั้นกำลังจะเกิดขึ้นเหมือนที่เคนพบมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน และความสุขที่ได้มาไม่มีวันจืดจางไป
คิดว่าการกระทำของ the order สมควรต่อต้านหรือสนับสนุนครับ?

A: สนับสนุนสิ ยังไงที่สุดแล้วสิ่งที่ทุกคนต้องการมากที่สุดก็คือความสุขไม่ใช่เหรอ?
B: ไม่เห็นด้วย เจตจำนงเสรีของเรามีความหมาย!

ป.ล. ห้ามตอบว่าความสุขทางโลกเป็นของนอกกาย เป้าหมายแท้จริงแล้วคือนิพพาน ฯลฯ เพราะเจ้าของกระทู้โง่ว ไม่เข้าใจ

[FLOW]

ที่ The Order กำลังทำอยู่ก็คือคอมมิวนิสต์ในอุดมคติดีๆนี่เอง มันขัดแย้งกับธรรมชาิติของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตอย่างรุนแรง ขอกดตอบข้อ B อย่างไม่ต้องสงสัย !!!

[tsukasa]

ขอเป็นตัวแทนของการ์เดี้ยนควีน ตอบข้อ B ค่ะ เจตจำนงเสรีเป็นสิ่งมีค่า มนุษย์ที่ไม่มีเจตจำนงเสรีไม่แตกต่างไปจากคนตาย!!!!

/me โดนเตะออกจากกระทู้

แต่ไม่ว่าจะยังไงก็จะยืนยันกับข้อ B ค่ะ

เหตุผลไม่มีอะไรมากมาย

หนูยินดีพบเจอผลที่เกิดมาจากสิ่งที่หนูทำมากกว่าค่ะ หนูไม่ได้ต้องการอนาคตที่กำหนดได้หรอนาคตที่คนอื่นบอก เพราะหนูอยากกำหนดมันด้วยตัวของหนูเอง เพราะหากว่าอนาคตนั้นไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าความสุขในอุดมคติล่ะก็ อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งที่เลือกเอง ไม่ใช่คนอื่นเลือกให้ เพราะฉะนั้น จะเป็นอนาคตแบบไหน มันก็คือความสุขทั้งนั้นนี่คะ

ออร์เดอร์... เพราะไม่อยากสูญเสีย ไม่อยากพรากจาก เลยทำให้อนาคตนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว
แต่อนาคตจะเป็นยังไง คนเราก็ต้องพรากจากกันอยู่ดี จะเร็วหรือช้าก็เท่านั้น ถ้าแบบนี้ อนาคตที่ว่าจะมีความหมายอะไร

คนเราจะได้อะไรมามันก็ต้องเสียอะไรไปอยู่แล้ว ดังนั้นการที่จะไม่มีความสูญเสียเลยมันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้วค่ะ

ที่สำคัญกว่านั้น หนูเป็นคนนะคะ ไม่ใช่หุ่นยนต์ที่ต้องการการป้อนข้อมูลว่า A+B = C ^^

[Hikakichi]

ขอตอบข้อBแล้วกัน ผมเชื่อว่าแต่ละคนก็มีหนทางในการดำเนินชีวิตและนิยามของความสุขของตนเอง

แนวคิดของorderนั้น ขอยกคำพูดที่ว่า"คนที่ไม่เคยทำผิด คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย" ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่า"ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์"
เพราะเรารักเราผูกพัน พอเราสูญเสียคนหรือสิ่งที่เรารักไป เราก็จะทุกข์ แต่คนเราก็สามารถเรียนรู้ที่จะปรับตัวและเอาชนะความทุกข์ได้
ทุกสิ่งนั้นไม่แน่นอน มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา หากเราไม่รู้จักธรรมชาติเหล่านี้และทำใจยอมรับมันไม่ได้ เราก็จะถูกกำจัดออกไปจากวงจรของธรรมชาติ มีแต่ผู้เข้มแข็งเท่านั้นที่อยู่รอด(แนวคิดเริ่มเหมือนตัวร้ายเข้าไปทุกทีแล้วแฮะ)

พิมพ์มาซะยาว สรุปผมคิดว่าคนเราควรมีอิสระในการเลือกที่จะทำตามความต้องการของตัวเอง อาจมีถูกบ้างผิดบ้างสุขบ้างทุกข์บ้าง แต่ถ้าเรายอมรับและเรียนรู้ผลของการกะทำนั้น เราก็น่าจะดำเนินชีวิตต่อไปได้ มีทั้งสุขและทุกข์เป็นกันไป

สุดท้าย หากไม่เคยอกหัก แล้วจะทราบซึ้งถึงอานุภาพของความรักรึ

/me ระเบิดตัวเองเนื่องจากใช้คำพูดน้ำเน่าเกินไป

[Baran]

ยังไม่ได้เล่นภาคนี้ แต่จะเสล่อตอบ สปอยล์ เสปย ช่างมันอ่านจนรู้เนื้อเรื่องโดยไม่ต้องเล่นแล้ว

อนาคตที่กำหนดไว้แล้วงั้นเหรอ? มันดีตรงไหนล่ะ จริงๆเรื่องนี้เคยคิดประจำเลย สมมุตว่าเรารู้ว่า

- อีกสองปีเราจะถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง ผล: ไม่ต้องทำงานทำการตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ ไม่มีเงินก็กู้ยืมคนอื่นมาใช้ก่อนอีกสองปีตูรวยแล้วค่อยคืน สรุป: น่าจะเป็นง่อย นอนเป็นเศรษฐีพิการอยู่บ้าน
- อีกสองปีเราจะล้มละลาย ผล: ไม่ต้องทำงานทำการตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ จะทำไปทำไมได้เท่าไหร่อีกสองปีตูก็จน สรุป: ไม่อดตาย ก็ฆ่าตัวตายเพราะรับสภาพตัวเองไม่ไหว แต่คงไม่ตายสินะเพราะอนาคตไม่ได้บอกว่าตาย อาจจะนอนพะงาบๆอยู่ก็ได้

อันนี้เป็นกรณีที่มันเป็น Absolute Order จริงๆนะ ไม่ว่าจะยังไงผลก็ต้องเป็นอย่างนั้น ไม่เหมือนกับการที่คนเราดูดวงทุกวันนี้ เพราะมันไม่แน่นอน ถ้าเป็นคนเข้มแข็งถ้าอีกสองปีจะล้มละลาย ก็คงทำงานให้มีเงินไว้ซัพพอร์ตตัวเองอีกสองปีให้ได้ หรือถ้าอีกสองปีจะรวย ก็จะพยายามทำให้มันเป็นจริง ส่วนคนอ่อนแอน่ะเหรอ? กลับไปอ่าน5บรรทัดก่อนหน้านี้อีกรอบแล้วกัน ดังนั้นการรู้อนาคตที่แน่นอนนี่น่ากลัวนะ เราไม่เคยคิดดูดวงเลย เพราะรู้ไปก็เท่านั้น

เรื่องนี้พูดไปก็เหมือน Tale of Abyss (กบฏมาแล้ว) ทุกคนในเรื่องนั้นเอาแต่ดู score ว่าวันนี้ต้องทำอะไรบ้าง พรุ่งนี้ต้องทำอะไร ไม่เคยคิดจะทำอะไรเพื่อตัวเองเลย ไปๆมาๆความตั้งใจของบอสเกมนั้น(จำชื่อไม่ได้ วานหรือเปล่านะ?)ดันเหมือนพระเอกเทียร์ไครส์ซะได้ ต้องการจะทำลายอนาคตที่แน่นอนทิ้ง

สุดท้าย ถ้าเอามาเทียบกับตัวเอง รู้อนาคตทั้งหมดแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นกี่โมง อาบน้ำกี่โมง กินข้าวกี่โมง ออกจากบ้านกี่โมง รถคว่ำตายกี่โมง(?) แล้วจะมีชีวิตไปทำไม?

การที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนี่ล่ะเป็นความสนุกของชีวิต แต่สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นคือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแต่ยืดอกรับมันให้ได้ นี่ล่ะสิ่งพิสูจน์ความเป็นมนุษย์ที่แ้้ท้จริง

ตอบข้อ...ไหนนะ ยังไม่ได้อ่านชอยส์เลย อ๋อ!! B

[Mysh]

เนื้อหาเทียไครส์ช่างขัดแย้งกับ TOA จริงๆ
แต่อันนั้นตัวร้ายต้องการทำลายแผ่นสกอร์ทำนาย เพื่อให้ทุกคนหลุดพ้นจากอนาคตที่ถูกกำหนดไว้

ถามว่าอนาคตที่ถูกกำหนดไว้แล้ว เป็นสิ่งดีหรือไม่ดี มันก็ยังสามารถมองได้เป็นสองแง่อีกว่า ถ้าคุณรู้อนาคตแล้ว คุณพอใจแค่ตรงนั้นหรือเปล่า คุณพอใจแล้วคุณนิ่งเฉย หรือผลักดันตัวเองเพื่อไปสู่อนาคตนั้น หรือคุณจะไม่พอใจ และพยายามสุดชีวิตที่จะแก้ไขในอนาคตที่ตนเองได้รู้

แต่มีวลีหนึ่งที่ผมชอบมาก ที่ว่า "ชะตาชีวิตลิขิตเอง" เหมาะสำหรับเด็กหัวรั้นที่ไม่ชอบเดินตามทางที่ผู้ใหญ่ขีดเส้นเอาไว้ให้มากๆ เพราะถึงแม้จะเป็นการลองดีกับโชคชะตา ผู้คน และเหตุการณ์ต่างๆ แต่หากเราไม่ลองทำดูก่อนแล้ว เราก็จะไม่รู้เลยว่าอนาคตเป็นสิ่งเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่ได้ อย่างน้อยก็ขอเป็นเด็กซนๆ ที่ไม่เชื่อคำผู้ใหญ่แล้วออกวิ่งไปในโลกกว้างดูสักที

จึงขอตอบข้อ B: ไม่เห็นด้วย เจตจำนงเสรีของเรามีความหมาย! หากไม่ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า แล้วจะเกิดมาทำไม? ใช้ชีวิตในแบบของเรา แล้วเก็บเอาประสบการณ์ตามรายทางมาเลยดีกว่า

[redmagicians]

เป้าหมายของ order ยังไงก็ยอมรับไม่ไ่ด้อ่ะนะ B

แต่ถ้าถามถึงเป้าหมายจริงๆของบัลเฟรด ผมพอยอมรับได้อ่ะครับ มันสมกับเป็นมนุษย์ดี ทำทุกอย่างเพื่ออยากเจอลูก ถึงรู้ว่าเป็นสิ่งที่ผิดก็เหอะ แต่สิ่งที่มันทำเป็นผลร้ายผลเสียต่อมนุษย์จำนวนมาก โดยเฉพาะที่กำหนดการรวมโลกไปที่ประเทศใหญ่ๆเช่น จานัม หรือ ปราสาทตัวเอก จะว่าไปก็คล้ายๆเกรแฮม เครย์ มั้ง? แค่สิ่งที่ทำมันโหดร้ายยิ่งกว่าเยอะ

เอาเป็นว่าถ้ามันทำไป แล้วทำไปคนเดียว ไม่มีผลกระทบต่อคนอื่นก็ยอมรับได้เลย แต่นี่มันไม่ใช่เลยแค่พอยอมรับไ่ด้ แต่ก็ไม่เห็นด้วย และไม่ช่วยมันแน่ๆ

ถ้าเรารู้อนาคตล่วงหน้าแล้วเราทำตามคำทำนายเพื่อป้องกันความสูญเสียที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ 100% แบบนั้นไม่ใช่เรื่องดีหรอกเหรอครับ?

จริงๆผมว่าถ้ามันเป็นจริงมันคือเรื่องดี (แม้ทำให้ชีวิตไม่มีความท้าทายก็เหอะ) แต่ผลลัพท์จริงๆมันไม่ใช่ การทำนายอนาคตของเกมนี้ มันไม่ได้ทำนายเรื่องเกี่ยวกับการกระทำของมนุษย์ได้เลย ได้แต่สิ่งที่เกิดโดยธรรมชาติ และยิ่งโลกของ One King มันคือ โลกหนึ่งวัน ที่เรียกได้ว่าไม่มีอนาคตมากกว่าจะเรียกว่ารู้อนาคตล่วงหน้า ดังนั้น มันไม่ใช่สิ่งที่คนส่วนมากจะปรารถนาล่ะมั้ง ยกเว้นพวกจมอยู่กับความทุกข์หนัก ตกอยู่ในความสิ้นหวัง จนไม่อยากมีชีวิต

สรุป Order มันเหมือนองค์กรต้มตุ๋นมากกว่า ที่ผู้นำมีความปรารถนาของตนเองขัดแย้งกับเป้าหมายที่ล่อลวงผู้คน

[Medeus]

คำถามครับ!! (ทำเสียงแบบคุณปัญญา)

ถ้าไม่คิดถึงเรื่องการรวมโลกตามใจชอบที่ทำให้ส่วนที่ถูกแทนหายสาบสูญไป และไม่คิดถึงเรื่องการแพร่ลัทธิและบีบบังคับให้คนอื่นเข้าร่วม
กำหนดว่าเราไม่มีความทรงจำที่จะรับรู้ว่าความสุขนั้นกำลังจะเกิดขึ้นเหมือนที่เคนพบมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน และความสุขที่ได้มาไม่มีวันจืดจางไป
คิดว่าการกระทำของ the order สมควรต่อต้านหรือสนับสนุนครับ?

A: สนับสนุนสิ ยังไงที่สุดแล้วสิ่งที่ทุกคนต้องการมากที่สุดก็คือความสุขไม่ใช่เหรอ?
B: ไม่เห็นด้วย เจตจำนงเสรีของเรามีความหมาย!

เป็นคำถามที่ตอบยากแฮะ สำหรับตัวเรา

ไม่รู้สิ เพราะพวกเราเองก็ไม่เคยไปอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นนี่น่า ผมก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะกล้าตอบข้อ B หรือเปล่า ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนั้น บางที พวกเราเองอาจจะชอบก็ได้นะ ใครจะรู้ล่ะ ก็เพราะว่าสิ่งที่มนุษย์ต้องการมากที่สุด ก็คือ ความสุข ถึงได้พยายามหลีกเลี่ยงความทุกข์ต่าง ๆ นานา ทั้งความเจ็บปวด ความเศร้าโศก

แต่ทว่า ผมก็ไม่กล้าตอบข้อ A เหมือนกัน เพราะว่า หากว่าเราไม่รู้จักกับความทุกข์แล้ว จะรู้จักกับความสุขได้อย่างนั้นเหรอ? มี ดีใจ ก็ต้องมีเสียใจ, มีให้ ก็มีรับ เพราะมีความทุกข์ เราถึงได้รู้จักกับความสุข

ข้อนี้ ขอแค่แสดงความเห็นแล้วกันน่อ แต่ไม่อาจเลือกตอบได้จริง ๆ

[Shiryu]

บางคนเนี่ยนะ ไม่เคยเล่นยังตอบซะยาว

ตอนที่วัลเฟรดโผล่มาจากบนหอคอยครั้งแรก แสดงตัวให้เหล่าสาวกเห็น แล้วพร่ำเรื่องทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว ทำตาม the order แล้วท่านจะปลอดภัย ฟ้าผ่าลงมาเราก็รู้อยู่แล้ว บลาๆๆ ดูแล้วปวดตับ อย่างกับดูวัดแถวๆนี้แสดงอิดดิ๊ปาติหาน orz แต่พอเดียโดร่าเล่าเรื่อง chronicle กับอนาคตทางเดียวให้ภาพมันชัดขึ้นก็เริ่มจะดูดีขึ้นมา ^^"

ตอนโหวตว่าเห็นด้วยกับลูก้าไหม? คนยังเห็นด้วย 70% ถ้าโหวตภาคสามเกินครึ่งก็คงเทเข้าข้างลุค
ส่วนภาคนี้มติค่อนข้างเอกฉันท์ แสดงว่า the order โกงไม่เนียนพอ
ไม่ตั้งเป็นกระทู้โหวตเพราะข้อ B คงโด่เด่มาเลยถามเฉยๆแบบนี้ละฮับ

ถ้าเป็นโจโจ้ พวกเราก็จะไม่เห็นด้วยกับจักรวาลลูปใหม่ของบาทหลวงตัวโกงภาคหก แต่อยู่ฝั่งประธานาธิบดีวาเลนไทน์ตัวโกงภาคเจ็ดแทน
basis: ทางเลือกมีแค่ถูกกำหนดหรือเป็นคนกำหนด
"สิ่งที่ถูกกำหนดไว้ข้าไม่ยอมรับ แต่ข้ายอมรับที่จะกำหนดให้คนอื่นทำตาม ดูผ้าเช็ดหน้าบนโต๊ะกลมนั่นสิ คนทั้งโต๊ะจะหยิบผืนซ้ายหรือผืนขวา นั่นถูกกำหนดโดยคนที่หยิบผ้าเช็ดหน้าเป็นคนแรก ถ้าคริสเตียนนั่งบนโต๊ะนี้เขาจะต้องหยิบหลังพระเยซู ถ้าพระเยซูนั่งโต๊ะนี้เขาจะต้องหยิบหลังพระเจ้า แล้วข้าจะเป็นคนแรกที่หยิบผ้าเช็ดหน้าเพื่อกำหนดทิศทางให้โลกใบนี้"
(หลังพูดจบหลังของเขาก็แอ่นลงเรื่อยๆ)


พูดถึงการสร้างเส้นทางให้ตัวเองเพื่อให้การเกิดมาของเรามีความหมาย เทียบกับศาสนาที่บอกว่าเราเกิดมาเืพื่อใช้กรรม เมื่อจิตดับละทิ้งทุกอย่างหมดสิ้นทุกอย่างได้จะไม่เกิดอีก ด้วยมุมมองปัจจุบันมันกลายเป็น "ถ้าไม่มีความปรารถนาอะไรจิตดวงนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีอยู่ - ดับสูญไปซะ"
(หรือถ้าฟิคนรกก็คงคล้ายๆกับถ้าไม่มี connection ก็ไม่มีผลกับเรื่องราวในโลกนี้ จึงไม่จำเป็นต้องมีอยู่ ก็ถูกล้างจากระบบไปซะ)
รายละเอียดต่างกันนิดหน่อย แต่คอนเซปต์กับกลไกเดียวกันเป๊ะ ...แต่สิ่งที่ต้องการมุ่งไปกลับกันเป็นคนละขั้ว


ผมก็ชอบข้อ B นะ ถ้าเป้าหมายสูงสุดคือดับแล้วจะเกิดไปทำไมฟะ? (หลุดไปเรื่องไหนแล้วนี่ ช่างเถอะ)

[FLOW]

^
^
^
น่าไปถกปัญหาธรรมที่วัดแถวรังสิตนะครับเนี่ย (แต่คงต้องเอาเป็ดแดงกะหม้อผีไปคุ้มกันด้วย) ไม่งั้นโดนUFOยิงเลเซอร์ใส่กลายเป็นตุ๊กแกย่าง แล้วต้องถอนคำสาปด้วยการบริจาคทานเป็นไอติมเอิร์ธเควกกะส้มตำไก่ย่าง

[*~Scarletmoon~*]

^
^
วัดนั้นสำหรับเล็ตมีดีแค่กาแฟอร่อยเท่านั้นแหละ =A="

กว่าจะตอบกระทู้นี้ได้ล่อไปหลายวัน เพราะเห็นว่าเป็นกระทู้ที่ต้องใช้สมาธิสูง 555+

ตอบข้อBค่ะ!!โลกที่ทุกสิ่งทุกอย่างถูกกำหนดเอาไว้แล้วมันน่าเบื่อ!!!

มันมีความสุขก็จริงอยู่ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เรารู้ตัวว่าวันๆเราเอาแต่ทำเรื่องแบบเดิมซ้ำไปซ้ำมา
เล็ตคงคิดว่า โห...ชีวิตตรู ไหงจืดชืดไร้ค่าแบบนี้

ชีวิตที่มีแต่ความสุขมันไม่ได้น่าเบื่อหรอกเหรอคะ พอมีแต่ความสุขมากๆ เราก็จะไม่รู้จักความทุกข์
ไม่รู้จักความน่ากลัวของการสูญเสียคนที่เรารัก หรือสิ่งสำคัญของเรา พูดง่ายๆคือค่าของความสุขมันลดน้อยลงไป

แต่ถ้าหากเรารู้จักกับความทุกข์ เมื่อมีความสุขเข้ามา เราก็จะเห็นค่าของมันและสุขเพิ่มขึ้นเป็น2เท่า
เพราะเราได้เรียนรู้แล้วว่าความทุกข์เป็นอย่างไรแล้วมันดีขนาดไหนเมื่อมีความสุข

[tsukasa]

ฮะๆๆ ศาสนาไม่ได้มีหนึ่งเดียวบนโลกนี่คะ ลุงก็ =w=~~

ในเมื่อศาสนาไม่ได้มีแค่ศาสนาพุทธ แต่มีคริสต์ อิสลาม พราหมณ์ ฮินดู บลาๆๆๆๆ อีกมากมาย ก็ไม่มีคนบอกเช่นกันว่าศาสนาไหนถูกต้อง :3 ถ้าชาวพุทธก็เชื่อกฏแห่งกรรม เวียนว่ายตายเกิด ชาวคริสต์กับอิสลามก็เชื่อในดินแดนแห่งพระเจ้า และชาวอื่นๆก็ว่ากันไป

ก็แล้วถ้าคนเราตายไป จะไปไหนล่ะ?
สวรรค์ นรก ดินแดนแห่งพระเจ้า ทางช้างเผือก(??)
หรือว่า..ไม่ได้ไปที่ไหนเลย

ตอนเด็กๆหนูเชื่อในศาสนามากกว่านี้นะ... แต่ไม่รู้ว่าทำไมโตขึ้นมากลับไม่ค่อยเชื่อซะงั้น

แอบไม่เข้าใจเหมือนกัน มีที่บอกว่า ไม่ควรเชื่อในสิ่งที่ได้รับมา เพียงเพราะว่าคนผู้นั้นเป็นครูเรา แต่ก็มีหลักธรรมข้อหนึ่งที่สอนว่า หากไม่เชื่อในสิ่งที่เขาเตือนก็ถือว่าเป็นบาป คิดไปคิดมา สรุปคืออะไรกันแน่ สงสัยอยู่เหมือนกัน ใครตอบหนูที =w=a

แต่เรื่องคนเราตายแล้ว... คงไปสู่ไลฟ์สตรีมมั้ง ^^ ช่างเถอะ ที่ไหนก็ได้แหละ แต่ใครจะรู้ ไลฟ์สตรีมอาจจะมีจริงๆก็ได้ :3


ป.ล. เชื่อไหมว่าถึงจะมีอะไรแบบออเดอร์ หนูก็ว่าจะมีคนที่แหกออกมาอยู่ดีแหละ ^^b พื้นฐานของคนเรา หนูว่านะ ไม่มีใครชอบที่จะอยู่ภายใต้การบงการของใครสักคน หรืออะไรสักอย่างหรอกค่ะ ^^ เพราะงั้นเจตจำนงเสรีของคนเราถึงเป้นสิ่งมีค่าไงคะ ^^ (แล้วถ้าชีวิตมันไปตามดวงกำหนดจริงๆ หนูคงถูกหมากัดหลายรอบแล้วล่ะ มีคนชอบดูไว้แบบนั้นตอนเด็กๆ )

[Shiryu]

ถูกเลยครับ แต่ละศาสนาหลายส่วนมันแตกต่างกัน ผมไม่ชอบการศึกษาที่เด็กถูกครูกรอกหูมาตั้งแต่ประถมว่าศาสนาของตัวเองใกล้เคียงวิทยาศาสตร์มากที่สุด พูดถึงความเป็นจริงมากที่สุด ว่าด้วยเหตุและผล บลาๆๆ (แล้วสังคายนาทำไมตั้ง 9 รอบ?) พอพูดถึงศาสนาอื่นก็เน้นแต่เรื่องพระเจ้ามั่ง พิธีกรรมมั่ง ปาฏิหารย์มั่ง


ทั้งที่จุดสำคัญของศาสนาคือกุศโลบายที่ทำให้สังคมเป็นสุขนะ
ตอนอยู่เมกาเคยบอกกับอาจารย์ว่าคุยกับพี่คนนึงเขากล้าพูดว่าเขารู้ว่าพระเจ้าไม่มีจริงหรอก ก็เลยรู้ว่าเออ คริสเตียนก็ไม่ใช่เอะอะก็พระเจ้าๆไปเรื่อยนี่นา ยุคสมัยนี้แล้ว
อาจารย์ตอบว่าคริสเตียนทำตัวเองให้เชื่อว่าพระเจ้ามี โดยอยู่เหนือการรับรู้ทั้งหมดของมนุษย์และไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ (เลยต้องสร้างเทวดาขึ้นมาเป็นผู้นำสาส์นของพระเจ้า) และพระเจ้าจับตามองอยู่ทุกหนแห่ง นั่นทำให้พวกเขาไม่กล้าทำสิ่งไม่ดี และพอทำสิ่งดีๆความดีจะเป็นพลังปกป้องเราจากสิ่งชั่วร้ายทั้งหลายได้
(ถ้ามีคริสเตียนผ่านมากระทู้นี้ก็คงรู้ว่ามันไม่ถูกทั้งหมดหรอกน่อ แต่หลักๆที่อาจารย์สื่อมาก็ราวๆนี้)


จริงๆ "ศาสนาพุทธ" ไอ้เราก็ไม่ได้รู้จักดีพอ ถ้าลงไปลึกๆเรื่องพวกนี้อาจไม่เหมือนกับที่เราเข้าใจกันผิดๆก็ได้นะ

คิดถึงตอนทำงานที่เก่า มีพี่คนนึงบวชเรียนได้เปรียญด้วย (แต่ขั้นไหนจำไม่ได้)
นานๆทีก็คุยเรื่องศาสนา ก็จะรู้ว่าแต่ละศาสนาช่างมีวิธีแก้ fallacy ที่แนบเนียนดีจริงๆ

ยกตัวอย่าง... ไม่กล้ายกแฮะ ละเอียดอ่อนไป งั้นเอาเป็นศาสนาบร๊ะเจ้าจอร์จแล้วกันครับ

A: ท่านจอร์จครับ ผมได้ยินศาสนาบร๊ะเจ้าจอร์จจากวิกิมานานแล้ว แต่มันไม่เห็นน่าสนใจเลยอ่ะครับ ยอดคนอ่านยังสู้หน้า profile ชีริวไม่ได้เลย
G: นั่นเป็นเพราะเจ้ารู้จักศาสนานี้เพียงไส้ติ่ง หากทำความเข้าใจมากๆเข้าจะรู้ซึ้งถึงแก่นแท้ของศาสนาจอร์จ
A: แล้วผมต้องทำไงถึงจะเข้าใจแก่นแท้ที่ว่านี่ครับ?
G: ตามกาลามสูตร 1. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะวิกิมันบอก ต้องเริ่มจากการปฏิบัติให้เห็นจริง
A: เสียเวลาปั๊มกระทู้นะครับ ทำแล้วมีโบนัสไปเที่ยวปักกิ่งไหมครับ
G: หากเจ้าบรรลุคำสอนอย่างแท้จริง เจ้าจะได้ขึ้นชิงช้าสวรรค์ ได้ใกล้ชิดบร๊ะเจ้าจอร์จ
A: ท่านจอร์จครับ ผมอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์ผมจะต้องทำไงบ้างครับ?
G: ลูกต้องถวายชีสเค้กให้ได้วันละ 20 ชิ้น
A: โห แต่ผมไม่มีตังค์นะครับ เอาไปซื้อเตาปิ้งไส้กรอกหมด แล้วการถวายชีสเค้กมันเกี่ยวกับการบรรลุได้ไงครับ?
G: เพราะตัวเราเป็นผู้เสียสละเพื่อหนทางแห่งศาสนาจอร์จอย่างแท้จริง เมื่อมีศาสนาจอร์จเป็นร่มเงาให้เหล่าลูกแกะทั้งหลาย การถวายเค้กให้จอร์จแดกกันตายย่อมนับเป็นการบำรุงศาสนาอย่างแท้จริง
A: ผมบริจาคชีสเค้กมา 4 วันแล้วครับ แต่ยังไม่รู้สึกได้บุญเท่าไหร่เลย
G: ของแบบนี้มันต้องลองปฏิบัติให้เห็นจริง บริจาคมาเรื่อยๆ อย่าเสียดาย ถ้าเสียดายถือว่าให้ด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจ จะไม่ได้บุญ เมื่อใดที่ยังไม่ซาบซึ้งก็ถือว่ายังปฏิบัติไม่ถึงแก่น
A: ผมคงอดตายก่อนสะสมแต้มบุญครบตามกำหนดแน่ครับ สงสัยชีวิตนี้คงไม่ได้ไปหาบร๊ะเจ้า
G: คนเรามีสี่เหล่า พวกโง่เง่าเต่าตุ่นสอนให้ตายปฏิบัติให้ตายก็ไม่มีวันรับรสบร๊ะธรรม เป็นบัวใต้น้ำมีแต่จะโดนเก็นโอกับเบียคุเร็นตอดกิน ทำบุญเยอะๆแล้วไปตายซะ ชาติหน้าจะได้เกิดมามีบุญพอจะซื้อแค้กแจกตูแบบชาวบ้านบ้าง
A: ผมไม่อยากเป็นบัวใต้ตมครับ ผมเข้าใจแล้วครับ ต่อไปผมจะขายเมียเอาเงินมาซื้อเค้กให้ท่านกิน
G: เยี่ยมมาก เจ้าเข้าใกล้เส้นทางสู่สวรรค์แล้ว
A: แล้วพอขึ้นสวรรค์ไปแล้วมันมีอะไรสุดยอดมากไหมครับ?
G: เจ้าจะได้กลับไปพบกับทุกคนเหมือนตอนแรกสุดก่อนที่โลกจะกำเนิดขึ้นและจิตแต่ละดวงแยกย้ายกันออกไป
A: แล้วมันดีกว่าชีวิตในโลกมากหรือเปล่าครับ
G: ดีสุดๆ ที่นี่เจ้าจะได้รับความสุขสูงสุดจากบร๊ะเจ้า
A: ถ้ามีความสุขสูงสุดอยู่ที่นี่แล้วท่านส่งผมลงไปเกิดทำบร๊ะอะไรล่ะครับ
G: ที่เจ้าต้องลงไปเกิดเพราะชาติก่อนเจ้าทำกรรมไว้ เจ้าจึงมีหน้าที่ต้องชดใช้กรรม
A: แล้วชาติก่อนผมไปเกิดทำไมล่ะครับ
G: ก็เพราะชาติก่อนของชาติก่อนเจ้าทำกรรมไว้ เจ้าจึงต้องไปชดใช้ในชาติก่อนด้วยการไปเกิด
A: แล้วชาติก่อนของชาติก่อนผมไปเกิดทำไมล่ะครับ
G: ก็เพราะชาติก่อนของชาติก่อนของชาติก่อนเจ้าทำกรรมไว้ เจ้าจึงต้องไปชดใช้ในชาติก่อนของชาติก่อนด้วยการไปเกิด
A: แล้วไล่ย้อนไปเรื่อยๆชาติแรกสุดผมเกิดมาทำไมครับ?
G: ไม่มีชาติแรก หากไล่ย้อนความไปเรื่อยๆเจ้าจะไม่พบอะไร มันเป็นอนัตตา
A: เป็นอนัตตายังไงครับ ช่วยอธิบายด้วยภาษามนุษย์ทีซิ
G: ไม่มีทางเข้าใจ เรามีวิธีอธิบายแต่มันเกิดกว่าที่ขอบเขตการรับรู้ของมนุษย์จะเข้าใจได้
A: ถ้าไม่อธิบายแล้วจะรู้ได้ไงวะว่าคนฟังจะไม่เข้าใจ
G: เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นกระพี้ รู้ไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะไม่มีประโยชน์จึงไม่จำเป็นต้องอธิบาย
A: สรุปว่าผมไม่ได้เชี่ยไรเลยครับ
G: นั่นเป็นเพราะเจ้ายังไม่เข้าถึงแก่นของการปฏิบัติให้เห็นจริง... (ย้อนกลับไปบรรทัดแรก)

ราวๆนี้



rep นี้แรกๆเหมือนจะดี ทำไมหลังๆมันเป็นงี้อีกแล้วฟะ???

[Mysh]

ถูกเลยครับ แต่ละศาสนาหลายส่วนมันแตกต่างกัน ผมไม่ชอบการศึกษาที่เด็กถูกครูกรอกหูมาตั้งแต่ประถมว่าศาสนาของตัวเองใกล้เคียงวิทยาศาสตร์มากที่สุด พูดถึงความเป็นจริงมากที่สุด ว่าด้วยเหตุและผล บลาๆๆ (แล้วสังคายนาทำไมตั้ง 9 รอบ?) พอพูดถึงศาสนาอื่นก็เน้นแต่เรื่องพระเจ้ามั่ง พิธีกรรมมั่ง ปาฏิหารย์มั่ง


ทั้งที่จุดสำคัญของศาสนาคือกุศโลบายที่ทำให้สังคมเป็นสุขนะ
ตอนอยู่เมกาเคยบอกกับอาจารย์ว่าคุยกับพี่คนนึงเขากล้าพูดว่าเขารู้ว่าพระเจ้าไม่มีจริงหรอก ก็เลยรู้ว่าเออ คริสเตียนก็ไม่ใช่เอะอะก็พระเจ้าๆไปเรื่อยนี่นา ยุคสมัยนี้แล้ว
อาจารย์ตอบว่าคริสเตียนทำตัวเองให้เชื่อว่าพระเจ้ามี โดยอยู่เหนือการรับรู้ทั้งหมดของมนุษย์และไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ (เลยต้องสร้างเทวดาขึ้นมาเป็นผู้นำสาส์นของพระเจ้า) และพระเจ้าจับตามองอยู่ทุกหนแห่ง นั่นทำให้พวกเขาไม่กล้าทำสิ่งไม่ดี และพอทำสิ่งดีๆความดีจะเป็นพลังปกป้องเราจากสิ่งชั่วร้ายทั้งหลายได้
(ถ้ามีคริสเตียนผ่านมากระทู้นี้ก็คงรู้ว่ามันไม่ถูกทั้งหมดหรอกน่อ แต่หลักๆที่อาจารย์สื่อมาก็ราวๆนี้)


จริงๆ "ศาสนาพุทธ" ไอ้เราก็ไม่ได้รู้จักดีพอ ถ้าลงไปลึกๆเรื่องพวกนี้อาจไม่เหมือนกับที่เราเข้าใจกันผิดๆก็ได้นะ

คิดถึงตอนทำงานที่เก่า มีพี่คนนึงบวชเรียนได้เปรียญด้วย (แต่ขั้นไหนจำไม่ได้)
นานๆทีก็คุยเรื่องศาสนา ก็จะรู้ว่าแต่ละศาสนาช่างมีวิธีแก้ fallacy ที่แนบเนียนดีจริงๆ

ยกตัวอย่าง... ไม่กล้ายกแฮะ ละเอียดอ่อนไป งั้นเอาเป็นศาสนาบร๊ะเจ้าจอร์จแล้วกันครับ

A: ท่านจอร์จครับ ผมได้ยินศาสนาบร๊ะเจ้าจอร์จจากวิกิมานานแล้ว แต่มันไม่เห็นน่าสนใจเลยอ่ะครับ ยอดคนอ่านยังสู้หน้า profile ชีริวไม่ได้เลย
G: นั่นเป็นเพราะเจ้ารู้จักศาสนานี้เพียงไส้ติ่ง หากทำความเข้าใจมากๆเข้าจะรู้ซึ้งถึงแก่นแท้ของศาสนาจอร์จ
A: แล้วผมต้องทำไงถึงจะเข้าใจแก่นแท้ที่ว่านี่ครับ?
G: ตามกาลามสูตร 1. อย่าเพิ่งเชื่อเพราะวิกิมันบอก ต้องเริ่มจากการปฏิบัติให้เห็นจริง
A: เสียเวลาปั๊มกระทู้นะครับ ทำแล้วมีโบนัสไปเที่ยวปักกิ่งไหมครับ
G: หากเจ้าบรรลุคำสอนอย่างแท้จริง เจ้าจะได้ขึ้นชิงช้าสวรรค์ ได้ใกล้ชิดบร๊ะเจ้าจอร์จ
A: ท่านจอร์จครับ ผมอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์ผมจะต้องทำไงบ้างครับ?
G: ลูกต้องถวายชีสเค้กให้ได้วันละ 20 ชิ้น
A: โห แต่ผมไม่มีตังค์นะครับ เอาไปซื้อเตาปิ้งไส้กรอกหมด แล้วการถวายชีสเค้กมันเกี่ยวกับการบรรลุได้ไงครับ?
G: เพราะตัวเราเป็นผู้เสียสละเพื่อหนทางแห่งศาสนาจอร์จอย่างแท้จริง เมื่อมีศาสนาจอร์จเป็นร่มเงาให้เหล่าลูกแกะทั้งหลาย การถวายเค้กให้จอร์จแดกกันตายย่อมนับเป็นการบำรุงศาสนาอย่างแท้จริง
A: ผมบริจาคชีสเค้กมา 4 วันแล้วครับ แต่ยังไม่รู้สึกได้บุญเท่าไหร่เลย
G: ของแบบนี้มันต้องลองปฏิบัติให้เห็นจริง บริจาคมาเรื่อยๆ อย่าเสียดาย ถ้าเสียดายถือว่าให้ด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจ จะไม่ได้บุญ เมื่อใดที่ยังไม่ซาบซึ้งก็ถือว่ายังปฏิบัติไม่ถึงแก่น
A: ผมคงอดตายก่อนสะสมแต้มบุญครบตามกำหนดแน่ครับ สงสัยชีวิตนี้คงไม่ได้ไปหาบร๊ะเจ้า
G: คนเรามีสี่เหล่า พวกโง่เง่าเต่าตุ่นสอนให้ตายปฏิบัติให้ตายก็ไม่มีวันรับรสบร๊ะธรรม เป็นบัวใต้น้ำมีแต่จะโดนเก็นโอกับเบียคุเร็นตอดกิน ทำบุญเยอะๆแล้วไปตายซะ ชาติหน้าจะได้เกิดมามีบุญพอจะซื้อแค้กแจกตูแบบชาวบ้านบ้าง
A: ผมไม่อยากเป็นบัวใต้ตมครับ ผมเข้าใจแล้วครับ ต่อไปผมจะขายเมียเอาเงินมาซื้อเค้กให้ท่านกิน
G: เยี่ยมมาก เจ้าเข้าใกล้เส้นทางสู่สวรรค์แล้ว
A: แล้วพอขึ้นสวรรค์ไปแล้วมันมีอะไรสุดยอดมากไหมครับ?
G: เจ้าจะได้กลับไปพบกับทุกคนเหมือนตอนแรกสุดก่อนที่โลกจะกำเนิดขึ้นและจิตแต่ละดวงแยกย้ายกันออกไป
A: แล้วมันดีกว่าชีวิตในโลกมากหรือเปล่าครับ
G: ดีสุดๆ ที่นี่เจ้าจะได้รับความสุขสูงสุดจากบร๊ะเจ้า
A: ถ้ามีความสุขสูงสุดอยู่ที่นี่แล้วท่านส่งผมลงไปเกิดทำบร๊ะอะไรล่ะครับ
G: ที่เจ้าต้องลงไปเกิดเพราะชาติก่อนเจ้าทำกรรมไว้ เจ้าจึงมีหน้าที่ต้องชดใช้กรรม
A: แล้วชาติก่อนผมไปเกิดทำไมล่ะครับ
G: ก็เพราะชาติก่อนของชาติก่อนเจ้าทำกรรมไว้ เจ้าจึงต้องไปชดใช้ในชาติก่อนด้วยการไปเกิด
A: แล้วชาติก่อนของชาติก่อนผมไปเกิดทำไมล่ะครับ
G: ก็เพราะชาติก่อนของชาติก่อนของชาติก่อนเจ้าทำกรรมไว้ เจ้าจึงต้องไปชดใช้ในชาติก่อนของชาติก่อนด้วยการไปเกิด
A: แล้วไล่ย้อนไปเรื่อยๆชาติแรกสุดผมเกิดมาทำไมครับ?
G: ไม่มีชาติแรก หากไล่ย้อนความไปเรื่อยๆเจ้าจะไม่พบอะไร มันเป็นอนัตตา
A: เป็นอนัตตายังไงครับ ช่วยอธิบายด้วยภาษามนุษย์ทีซิ
G: ไม่มีทางเข้าใจ เรามีวิธีอธิบายแต่มันเกิดกว่าที่ขอบเขตการรับรู้ของมนุษย์จะเข้าใจได้
A: ถ้าไม่อธิบายแล้วจะรู้ได้ไงวะว่าคนฟังจะไม่เข้าใจ
G: เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นกระพี้ รู้ไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะไม่มีประโยชน์จึงไม่จำเป็นต้องอธิบาย
A: สรุปว่าผมไม่ได้เชี่ยไรเลยครับ
G: นั่นเป็นเพราะเจ้ายังไม่เข้าถึงแก่นของการปฏิบัติให้เห็นจริง... (ย้อนกลับไปบรรทัดแรก)

ราวๆนี้



rep นี้แรกๆเหมือนจะดี ทำไมหลังๆมันเป็นงี้อีกแล้วฟะ???

ซึ่งความสงสัยเหล่านี้ ที่หาคำตอบไมไ่ด้ และไม่มีคนมาตอบ เขาจึงห้ามถาม แล้วบอกว่า

ห้ามมีวิจิกิจฉา คือห้ามมีความลังเลสงสัยไงครับ

เป็นข้อเสียที่เด่นชัดมากๆเลยครับที่ผมเองก็เคลือบแคลงอยู่

ป.ล. มนุษย์บางคนเดี่ยวนี้เปลี่ยนมานับถือตัวเองเรียบร้อยแล้วนะ

หรือว่าเราจะตามบร๊ะเจ้าจอร์จไปขึ้นชิงช้าสวรรค์มั่งดีกว่า???

[tsukasa]

อุ๊ย ลุงพูดถูก =w=b

เพราะว่ายิ่งโตขึ้น ยิ่งคิดอะไรหักล้างกันได้มากขึ้น เพราะอย่างงี้ล่ะมั้ง ที่หนูไม่ได้เชื่อในศาสนาเท่าตอนเด็กๆ

กลายเป็นว่าศาสนาพุทธ มีไว้เขียนลงเอกสารเท่านั้นเวลาเค้าถามว่านับถือศาสนาอะไร = =a

เดี๋ยวนี้มีคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาอะไรอยู่พอสมควรเลยนี่คะ ^^ ศาสนาอาจจะดูไม่สมเหตุสมผลกะตัวเขา รึเขาจะมีความเชื่อในจุดๆหนึ่งเป็นศาสนาของตัวเขาเองก็ได้ หนูว่าก็ไม่ได้ผิดอะไรนะ... ตราบที่ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น

What the matter is what you believe.
สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า เราเชื่อในอะไรมากกว่า ^^

ไม่จำเป็นต้องพระเจ้า ศาสนา หรืออะไรก็ตามแต่

เคยได้ยินที่เขาบอกว่าความคิดของคนเราเปลี่ยนได้ทุกสิ่งไหมล่ะคะ
นั่นแหละ ที่หนูคิดว่า เจตจำนงเสรีของคนเราเป้นสิ่งที่มีค่า ^^