
(ความเดิมตอนที่แล้ว) ตระกูลก็อดวินส์ที่ชั่วร้าย ได้ดัดแปลงอาชตาตราชินีของฟาเลน่าเพื่อใช้ในการยึดครองโลก อาดีลองค์ชายของอาณาจักรจึงขอร้องให้จอร์จดัดแปลงตนเองเป็นหุ่นรบเพื่อสู้กับบอสควีนไนท์แปดคน
//แกมันมั่วที่สุด!!


-3- ความเดิมตอนที่แล้วครับ viewtopic.php?f=8&t=374

แปลและสรุปความ โดย redmagicians
แสกน, แต่งภาพ และเรียบเรียง โดย Shiryu
เปิดเล่มมายูรัมก็เข้าไปแซวกีเซลที่คิลเดอริชแพ้เซไกของตระกูลแบโรวส์ แต่ท่าทีที่ไม่ยี่หระของกีเซลกลับทำให้ยูรัมฉุนขาดซะเอง จนลูเซริน่าต้องมาห้ามทัพ

ลูเซริน่าขออภัยหากพ่อของตนเคยเสียมารยาทกับองค์ชาย ส่วนไซอาลีดก็แซวยูรัมว่าน่าจะให้น้องสาวสอนมารยาทซะบ้าง ยูรัมเลยงอนเดินออกไป ลูเซริน่าบอกว่ายูรัมต้องทำหน้าที่แทนพี่ชายคนโตที่เสียชีวิตไป ทั้งที่ไม่เคยสนใจเหตุบ้านการเมืองเลย
ลูเซริน่าเป็นคนจัดการเรื่องราวเกือบทุกอย่างในบ้าน และได้รับคำชมเชยยกย่องในหมู่ขุนนางมากว่าจัดการเรื่องต่างๆได้เก่งและไม่สนใจแต่งตัวสวยๆหรือเข้าร่วมงานเต้นรำแบบคนอื่นๆ ซึ่งลูเซริน่าเองก็คิดว่าการออกงานสังคมชั้นสูงยังไม่ใช่เรื่องจำเป็นตอนนี้ แต่การทำให้พี่ยูรัมได้รับการยอมรับเป็นเรื่องที่สำคัญกว่า
ทุกคนต่างชื่นชมลูเซริน่าแบบไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือลูกสาวของซาลุมคนนั้น องค์ชายมองลูเซริน่าแล้วคิดว่าเธอไม่สับสนในสิ่งที่ควรจะทำมาตลอด ซึ่งตัวเขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้
ไซอาลีดไปคุยกับกีเซลสองต่อสอง เธอบอกว่ากีเซลเปลี่ยนไปมากจากที่เคยเป็นเด็กดีที่แสนซื่อคนหนึ่ง
"เด็กดีที่แสนซื่อไม่อาจไขว่คว้าสิ่งที่ต้องการมาได้หรอกนะ เธอต่างหากล่ะที่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะไซอาลีด ยังคงเป็นคนที่ผมถวิลหามาตลอด ถึงนั่นจะเป็นแค่การหมั้นเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองก็เถอะแต่ผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง"
การหมั้นของกีเซลกับไซอาลีดถูกล้มเลิกเพราะสงครามชิงบัลลังก์ที่ทำให้เขาต้องสูญเสียแม่ ขณะที่ฝ่ายแบโรวส์ก็ต้องสูญเสียลูกชายคนโตไป ไซอาลีดถอนหมั้นเพราะไม่อยากให้ต้องมาต่อสู้กันอย่างไร้ความหมาย แต่กีเซลกลับบอกว่าท่านแม่คงยินดีที่หลังสงครามครั้งนั้นตระกูลก็อดวินส์เข้มแข็งขึ้น ไซอาลีดสงสัยว่ากีเซลคิดเช่นนั้นจริงหรือเปล่านะ?
องค์ชายเข้ามาในเมืองก็พบกับแกลดิเอเตอร์ชื่อชุนที่สะกดรอยตามมา

หลังพากันมานั่งโรงเตี๊ยมให้มาริน่าตีปีกพั่บๆทำไงดีๆทุเรศทุรังแล้วชุนก็เริ่มเล่าว่าเขาได้ยินเสียงของชาวอาเมสคุยกันที่คุกใต้ดิน น่าจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น อยากให้องค์ชายช่วยไปตรวจสอบเพราะเขาชื่นชมท่านเฟริดที่ปฏิบัติต่อทาสเยี่ยงมนุษย์และเขาเชื่อมั่นในตัวองค์ชายตั้งแต่เล่มที่แล้วที่องค์ชายลงไปหาพวกทาสด้วยตัวเอง
เมื่อลงไปคุกใต้ดินก็พบ ทหารอาเมสกำลังคุยกับเซไกอยู่ ทหารอาเมสโดนฟาดหมอบเรียบตี้และพบจดหมายภาษาอาเมสตกอยู่ในพื้นที่เกิดเหตุ ในขณะที่เซไกถูกพาตัวไปสอบสวน

จากการสอบปากคำตรวจพบว่านายเซไกผู้ต้องสงสัยเป็นชาวอาเมส และจม.ที่พบในที่เกิดเหตุมีเนื้อหาเรื่องการสังหารราชินีในตอนที่ชนะเลิศการประลอง และเฟริดจะเป็นคนตัดสินโทษเอง (ส่วนยูรัมไม่เกี่ยวข้องจึงรอดตัวไป) ทหารจับตัวชุนเข้ามาแต่องค์ชายเห็นว่าชุนช่วยให้ราชินีและลีมส์รอดพ้นจากแผนการครั้งนี้ได้จึงไม่เอาโทษ
แล้ววันแห่งการประลองศักดิ์สิทธิ์ก็มาถึง พวกองค์ชายรอต้อนรับคณะเดินทางของอาชตาตเข้าสตอร์มฟิสต์

ส่วนไคล์ก็มาด้วย ทั้งที่มีหน้าที่เฝ้าโซลฟาเลน่าแต่เขาบอกว่าซาฮัคบอกว่าจะเฝ้าเองคนเดียว (ที่จริงมันทิ้งซาฮัคแล้วหนีมา) ไคล์บอกว่าเขาเองก็เป็นห่วงเรื่องพวกอาเมสเหมือนกัน
ในงานเลี้ยงมีคนเข้าร่วมากมาย ขณะที่ไคล์เดินไปม่อจีน ยูรัมก็เข้ามาม่อลีมส์แต่หนนี้มิอาคิสอยู่ด้วยเลยเกือบโดนเชือด
ซาลุมบอกกับมัลสคาลว่าหาคนมาแทนเซไกได้แล้ว มัลสคาลก็ยินดีด้วย ขณะที่จอร์จเริ่มเข้าใจว่า การที่เซไกต้องถอนตัวไป คนที่ได้รับผลประโยชน์มากที่สุดคือก็อดวินส์
มัลสคาลก็บอกกับกีเซลว่าวางแผนมากเกินไปนะ แต่กีเซลเล่าว่าเขาเพียงแค่บอกเรื่องทางลับใต้ดินและเรื่องบ้านเกิดของเซไกเท่านั้น จากนั้นก็ปล่อยให้ทหารอาเมสมากินเหยื่อแล้วให้บาโรวส์ทำลายตัวเอง
"แต่การการกระทำของพวกองค์ชายและไซอาริสก็อยู่เหนือความคาดหมายเหมือนกัน"
"ระวังไว้ด้วยล่ะ ไม่งั้นจะเสียการใหญ่ได้"
พิธีเปิดเริ่มด้วยการขี่ม้ามังกรโชว์ ต่อด้วยการประลองเปิดสนามระหว่างองค์ชายและชุนซึ่งสู้กันเต็มที่อย่างไม่มีการออมมือ

การต่อสู้ผลัดกันรุกรับอย่างสูสี ชุนแย่งอาวุธมาได้แต่อค์ชายก็ใช้แรงบวกประเคนหมัดน็อคชุนไป

ชุนรู้สึกขอบคุณองค์ชาย ปกติเขาต่อสู้เพื่อเงินเท่านั้น เขาจะไม่ลืมความรู้สึกที่สนุกในการต่อสู้วันนี้เลย ทหารก็อดวินส์จะเข้ามาพาตัวชุนไปทั้งที่บาดแผลยังรักษาไม่เสร็จ แต่องค์ชายไม่ยอมให้ปฏิบัติต่อเพื่อนคนสำคัญของเขาแบบนี้
และการประลองก็เริ่มขึ้น ตัวเด่นๆอย่างไดน์, ริชาร์ด และคิลเดริช ผ่านรอบแรกไปได้อย่างไม่ยากเย็นนัก


เบลคูทนักดาบจากคานาคานสามารถเอาชนะซิงค์ นักรบที่แบโรวส์หามาแทนเซไกได้ เมื่อเห็นนักดาบจากต่างแดนแล้วมัสคาลก็นึกถึงการประลองเมื่อ 15 ปีก่อนที่เฟริดจากหมู่เกาะเป็นผู้ชนะเลิศ (ปกติตัวแทนของสองตระกูลใหญ่จะเป็นผู้ชนะ) แต่กีเซลยืนยันว่าหนนี้จะไม่เป็นแบบนั้น
เฟริดประทับใจเบลคูทจึงบอกให้องค์ชายไปพบเขา (ลีมส์อยากไปด้วยแต่แม่ไม่ให้ไป) องค์ชายเข้ามาในเมืองก็พบมาริน่าสาวเจ้าของโรงเตี๊ยมเดินมาขอความช่วยเหลือและทราบว่ามีชาวบ้านที่ไม่พอใจที่คนนอกเข้าประลองแล้วขู่ให้ถอนตัวออกไป เพราะไม่อยากให้ตำแหน่งหัวหน้าควีนไนท์อันทรงเกียรติตกเป็นของคนนอกสองครั้งติดกัน แต่ไคล์และจอร์จก็เข้าไปห้ามไว้
ทางด้านลีมส์งอนที่พ่อแม่ไม่ให้เธอทำอะไรสักอย่าง ส่วนองค์ชายได้มาตรวจงานแถมไปเป็นเพื่อนกับทาสอีก มิอาคิสปลอบว่าให้ลีมส์เรียนเก่งๆ เดี๋ยวพ่อแม่ก็มอบหมายงานให้เอง
ที่โรงเตี๊ยมมาริน่าเลี้ยงพวกองค์ชายตอบแทนที่ช่วยเบลคูทไว้ เบลคูทเล่าความจริงว่าที่จริงแล้วเขาไม่ใช่นักดาบนอกประเทศ แต่เป็นทาสที่หลบหนีไปเมื่อ 10 ปีก่อน
ที่กลับมาร่วมประลองเพราะอยากเลิกทาสอย่างสมบูรณ์ สืบทอดต่อจากที่เฟริดริเริ่มไว้ เพราะที่จริงแม้เบื้องหน้าเหมือนจะถูกกฏหมาย แต่เบื้องหลังยังมีการขายทาสไปนอกประเทศด้วย องค์ชายก็คิดว่ายังมีเรื่องเบื้องหลังที่เขาไม่รู้อีก และเบลคูทก็ขอโทษองค์ชายด้วยที่ ต้องการเป็นคู่หมั้นกับน้องสาวคนสำคัญด้วยเหตุผลแบบนี้ ซึ่งองค์ชายก็พูดอะไรไม่ออก
แล้วการประลองในวันต่อมาก็เริ่มขึ้น

ริชาร์ดเอาชนะไดน์ไปได้เพราะมิวเลอร์คนรักของเขาดูอยู่ หลังจากนั้นก็มีทหารก็อดวินส์นำน้ำมาเสิร์พริชาร์ด...
ริชาร์ดลงสู้ต่อเนื่องและรอบนี้เจอกับคิลเดริช แต่ขณะกำลังได้เปรียบก็ชะงักไปเหมือนถูกวางยา


คิลเดริชเป็นผู้ชนะการประลอง ทางด้านเบลคูทเจอกับคู่ต่อสู้หน้าตาตัวประกอบแต่เก่งเป็นบ้า แต่เบลคูทก็สามารถเอาชนะเข้ารอบชิงไปเจอคิลเดริชในที่สุด

จบเล่มสองจะมีไซด์สตอรี่สองตอน - ของลีมส์กับของโทมะ ปิดเล่มด้วย 4koma ท้ายเล่มครับ

อย่าลืมอุดหนุนเล่มสามต่อนะจ๊ะ