Final Fantasy VII : Before Crisis - Game Script

Episode 18

"เสียงร่ำร้องอันสะท้านฟ้าสะเทือนดิน"

เรา     "อูย...."

???     "!! ตะกี้เห็นมั้ย?"

???     "ฮื่อ เธอขยับตัวแล้ว"

???     "A~!!"

???     "เฮ้ยๆ เงียบหน่อยสิ!"

???     "A~!!"

เราจะรู้สึกตัวขึ้นบนเตียงพยาบาลของชินระ มีเติร์กหน้าใหม่ที่ย้ายมาจากหน่วยสำรองเฝ้าอยู่สองคน

เรา     "อูย..."

G       "ไม่น่าเชื่อ เธอลืมตาแล้ว!"

H       "ว่าแล้วเชียว!"

เรา     "....?"

H       "ไง ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

เรา     "ที่นี่มัน..."

G       "เธออยู่ในโรงพยาบาล ตอนเกิดเรื่องที่โคเรลนั่นเธอบาดเจ็บสาหัสเลย แล้วก็อาการโคม่าอยู่ตั้งนาน"

เรา     "บาดเจ็บสาหัส...โคม่าเหรอ...."

H       "สามปี เธอหลับไปสามปี A"

เรา     "นานขนาดนั้นเชียว..."

H       "เราผลัดเวรกันมาเยี่ยมเธอแต่เธอก็ไม่ตื่นขึ้นเสียที เราก็กังวลแทบแย่ คิดว่าเธอจะไม่ลืมตาขึ้นอีกแล้ว"

G       "ปาฏิหารย์จริงๆ เธอได้รับมาโคเข้าไปนิดหน่อย แต่ดูท่าทางจะไม่ส่งผลอะไรกับร่างกายเธอนะ หรือบางทีมาทีเรียนั่นอาจช่วยปกป้องเธอก็ได้"

เรา     "!! (คิดในใจ) นี่มันมาทีเรียของเชียร์นี่นา"

G       "เราเจอมันตกอยู่ข้างๆเธอ มันไม่ใช่มาทีเรียธรรมดาใช่ไหม?"

เรา     " .... (คิดในใจ) ตอนนั้นเชียร์ช่วยฉันไว้สินะ เขาบอกว่าขอฝากเอลเฟ่ไว้กับฉัน แล้วก็... เชียร์....."

         "มาทีเรียนี่เป็นของคนที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้น่ะ"

G       "งั้นก็เก็บไว้ให้ดีๆเถอะ"

เรา     "อืม ...ว่าแต่ว่า... พวกเธอเป็นใครน่ะ...?"

G       "เราเป็นเติร์กเหมือนๆกับเธอ ปกติเราจะรับภารกิจแยกกันต่างหากกับพวกเธอนะ เราเลยเพิ่งจะได้เจอกันเป็นครั้งแรก"

H       "เราเริ่มงานมาก่อนเธอนานแล้ว พอหลังจากเธอโคม่า เราก็มาช่วยทางนี้"

G       "รู้สึกเป็นไงมั่ง?"

เรา     "ไม่รู้สิ....."

G       "ก็คงงั้นแหละนะ คอยเดี๋ยวนะ ฉันจะไปเรียกหมอให้"

H       "ฉันจะแจ้งให้เส็งกับคนอื่นๆทราบ"

เรา     "ขอบใจทั้งสองคนมากนะ"


แล้วพวกเส็งก็เข้ามาหาเรา

เส็ง      "ดีใจที่เธอรู้สึกตัวซะทีนะ A"

รู้ด       "พวกเราเป็นห่วงแทบแย่"

เรโน    "เธอนี่มันดวงแข็งจริงๆ"

เรา      "เส็งคะ เชียร์เล่าเรื่องอวาลันช์ให้ฉันฟังแล้ว ดูเหมือนฟุฮิโตะจะพยายามใช้เอลเฟ่ให้ทำลายโลก"

เส็ง      "เรื่องนั้นเรารู้แล้ว"

เรโน    "อย่าดูถูกเครือข่ายของเรานักสิ"

รู้ด       "แต่....หลังจากนั้นอวาลันช์ก็ไม่ลงมือทำอะไรอีกเลย"

เรา      "พวกนั้นไม่เคลื่อนไหวเลยเหรอ? เกิดอะไรขึ้นกับเอลเฟ่กันนะ?"

เส็ง      "เราก็กำลังตามหาตัวเธออยู่"

เรา      "งั้นเธอก็ยังคงอยู่กับฟุฮิโตะสินะ ....ฉันอยากให้อวาลันช์วางมือไปซะที..."

เส็ง      "เราก็กำลังจับตาสถานการณ์อยู่"

เรา      "แล้วท่านเวอร์ด็อทล่ะ? เขาพาเอลเฟ่กลับมาได้ไหม?"

เรโน    "หลังจากนั้นเวอร์ด็อทก็หายสาปสูญไปเลย เราเองก็กำลังตามหาเขาอยู่เหมือนกัน"

รู้ด       "....เราได้รับคำสั่งมาแบบนั้น..."

เรา      "คำสั่งเหรอคะเส็ง?"

เส็ง      "เป็นคำสั่งตรงจากท่านประธาน พวกเราจะต้องฆ่าท่านเวอร์ด็อทให้ได้"

เรา      "?! เราจะต้องสังหารท่านเวอร์ด็อทงั้นเหรอ?"


หลังเรื่องการระเบิดของเตาปฏิกรณ์ที่โคเรล ปฏิบัติการของอวาลันช์ก็เงียบหายไปเป็นเวลานาน ชินระเริ่มมีอิทธิพลต่อโลกมากขึ้นไปทุกขณะ ทางด้านเติร์กได้รับคำสั่งให้สังหารเวอร์ด็อท แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน และหลายเดือนต่อมา....

0006/10/30
3.00 pm
คอสโมแคนยอน

เรโนจะพาเรามาฝึกล่าสัตว์  ตอนนี้เรายังไม่พร้อมที่จะทำงานหนักๆ และนี่นับเป็นภารกิจแรกหลังจากเราฟื้นขึ้นมา เป้าหมายของเราคือสัตว์หายากชนิดหนึ่งที่โฮโจต้องการตัว

เรา      "โฮโจคิดจะเอาไปทำอะไรกันนะ?"

เรโน    "จะไปรู้เรอะ? อย่าไปสนเลยน่า เราแค่ทำหน้าที่ให้สำเร็จลุล่วงก็พอแล้ว นั่นแหละ หน้าที่ของเติร์ก"

เรา      "ไม่ได้ยินประโยคนี้มาตั้งนานแน่ะค่ะ"

เรโน    "เรากำลังตามหาเผ่าพันธุ์ผู้ปกป้องดวงดาว รายงานบอกว่ามันเป็นสัตว์รูปร่างคล้ายเสือ ว่ากันว่ามันอาศัยอยู่บริเวณนี้ แต่ชาวบ้านแถวนี้เองก็ไม่ค่อยได้เห็นหรอกนะ"

เรา      "งั้นเราก็ต้องหาแถวๆนี้สินะคะ"

เรโน    "อย่ามัวเสียเวลาคุยอยู่เลยน่า งานฉลองที่ห้าสิบปีจะมีสักหนจะเริ่มขึ้นแล้วนะ เป้าหมายของเราน่าจะปรากฏตัวในงานนั้นด้วย"

เรา      "เข้าใจแล้วค่ะ งั้นเราก็คอยให้ถึงช่วงงานเทศกาล ก็จะหาเจ้าตัวที่ว่านี่พบง่ายๆ"

เรโน    "ก็ไม่แน่นะ ในงานเทศกาลคนคงมากันเป็นล้าน เราต้องจับตัวเป้าหมายแบบไม่ให้เกิดความวุ่นวายนะ"

แต่เราและเรโนจะพบสัตว์คล้ายๆเสือตัวที่ว่าเข้าและจับตัวมาได้สำเร็จ ก่อนส่งภาพให้สำนักงานใหญ่ แต่พวกมันก็โผล่ออกมาอีกเต็มไปหมดแล้วเข้ามาเล่นงานเราทำให้เราต้องจัดการจน เกลี้ยง เส็งติดต่อกลับมาหลังให้โฮโจดูภาพที่เราส่งไปปรากฏว่าไม่ใช่ตัวที่เขาต้อง การ

เส็ง      "มีข้อมูลเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยนะ เราต้องการตัวที่ปลายหางมีไฟลุก และเจ้าพวกนี้จะสามารถพูดภาษามนุษย์ได้ด้วย"

เรา      "พูดได้งั้นเหรอ?!"


อีกด้านหนึ่ง สัตว์รูปร่างคล้ายเสือที่มีไฟที่ปลายหางแบบเดียวกับที่เราพูดกันกำลังคุยกับผู้เฒ่าแห่งคอสโมแคนยอนอยู่

???     "เรียกผมเหรอ ปู่บูเก้นฮาเก้น?"

บูเก้นฮาเก้น  "มาแล้วเหรอ นานากิ เธอคงรู้สินะว่าปีนี้มีงานเทศกาล"

นานากิ  "ค....ครับ"

บูเก้นฮาเก้น  "เป็นอะไรไป? ดูท่าทางเธอไม่ค่อยตื่นเต้นเลยนะ"

นานากิ  "ไม่จริงหรอก ห้าสิบปีจะมีงานสดุดีดวงดาวแบบนี้สักหนเองนะ"

บูเก้นฮาเก้น  "ใช่แล้ว นี่เป็นพิธีกรรมที่มีแต่เผ่าเราเท่านั้นที่สามารถจัดได้ ชาวคอสโมแคนยอนเองก็เฝ้ารอคอยงานนี้อยู่"

นานากิ  "แต่ผม......"

บูเก้นฮาเก้น  "?"

นานากิ  "ผมไม่อยากเข้าร่วมพิธีนี้"

บูเก้นฮาเก้น  "พูดแบบนั้นไม่ได้นะ ในคอสโมแคนยอนมีแค่พวกเธอสองคนนานากิ เราจะต้องมีการ์เดี้ยนชายและหญิงอย่างละคนถึงจะประกอบพิธีกรรมได้ อย่าทำให้ประเพณีที่มีมายาวนานต้องล่มสิ โฮ่ๆๆๆ"


ทางด้านเราตอนนี้จะมาถึงถ้ำที่จะเข้าไปยังคอสโมแคนยอน ตอนนี้จะมีตัวเลือกขึ้นมาว่าจะเข้าไปคนเดียวหรือให้เรโนไปด้วย พอเข้ามาสักพักจะพบทางแยกให้เลือกว่าจะแยกกันไปหรือไปทางเดียวกัน สักพักจะมาถึงคอสโมแคนยอน

เรโนจะพาเราขึ้นมาหาบูเก้นฮาเก้นตามคำแนะนำของเส็ง บูเก้นฮาเก้นเห็นเครื่องแบบก็จำได้ว่าเราเป็นเติร์ก

บูเก้นฮาเก้น  "พวกเธอมาทำไมกันที่นี่ จะเอาอะไรมาขายอีกละสิ"

เรโน    "เรามาตามหาคนๆนึง"

บูเก้นฮาเก้น  ".....เธอหมายถึงเวอร์ด็อทงั้นสิ"

เรา      "!!"

บูเก้นฮาเก้น  "เขามาที่นี่"

เรา      "เขามาด้วยเหรอ?"

บูเก้นฮาเก้น  "เขามาถามเรื่องลูกสาวของเขา"

เรา      "เอลเฟ่? ทำไมเขาถึงมาถามคุณล่ะคะ?"

เรโน    "ตาแก่นี่เป็นผู้ศึกษาเรื่องราวของดวงดาว เขารู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับดวงดาวเลยแหละ"

เรา      "จริงสิ เชียร์เคยบอกว่าในร่างเอลเฟ่มีมาทีเรียชนิดพิเศษฝังอยู่ และฟุฮิโตะก็พยายามใช้พลังของมันอยู่"

บูเก้นฮาเก้น  "โฮ่ๆๆๆ นั่นเป็นมาทีเรียอัญเชิญชนิดพิเศษน่ะ"

เรา      "อัญเชิญงั้นเหรอคะ?"

เรโน    "แล้วที่ว่าพิเศษล่ะ?"

บูเก้นฮาเก้น  "อสูรอัญเชิญตัวนี้มีพลังที่จะทำลายชีวิตทั้งหมดบนดวงดาวได้"

เรโน    "ฟังดูอันตรายจังแฮะ"

เรา      "ฟุฮิโตะวางแผนไว้แบบนี้เอง หมอนั่นจะใช้อสูรตัวนี้ทำลายชีวิตทั้งหมดบนดวงดาว"

เรโน    "แต่ตอนนี้ก็ยังเรียกมันออกมาไม่ได้ใช่ไหม?"

บูเก้นฮาเก้น  "ดูเหมือนเขาจะขาดมาทีเรียบางชิ้นอยู่"

เรโน    "งั้นตอนนี้เราก็ปลอดภัยสินะ"

บู เก้นฮาเก้น  "ก็ยังไม่แน่นักหรอก ตราบเท่าที่มาทีเรียยังคงอยู่ในร่างของเอลเฟ่มันจะค่อยๆกัดกินพลังชีวิตเธอ เพราะมาทีเรียนั้นไม่สมบูรณ์"

เรโน    "พูดง่ายๆก็คือเธอเป็นแหล่งพลังงานเดินได้ของมาทีเรียนั่นอยู่สินะ"

บูเก้นฮาเก้น  "ถูกต้อง เวอร์ด็อทกำลังหาทางเอามาทีเรียนั่นออกจากร่างของเธออยู่"

เรโน    "แล้วตอนนี้เวอร์ด็อทอยู่ที่ไหนรู้รึเปล่า?"

บูเก้นฮาเก้น  "ฉันไม่รู้ แต่เวอร์ด็อทกำลังตามหาเอลเฟ่อยู่ ถ้าพบเอลเฟ่ก็คงจะพบเขาด้วยนั่นแหละ"

จากนั้นเราจะเดินออกมาคุยกับเรโนด้านนอก

เรา      "ไม่ถามเขาเรื่องเป้าหมายของเราด้วยเหรอ?"

เรโน    "ภารกิจนั่นเป็นความลับนะ"

เรา      "แต่...คุณเวอร์ด็อทรู้เรื่องมาทีเรียของเอลเฟ่ได้ไงกันนะ? เขาไม่ได้เจอเอลเฟ่นานขนาดที่จะรู้เรื่องนั้นได้นี่นา..."

เรเว่นจะเข้ามาโจมตีเราทั้งที่อวาลันช์ก็หายไปนานหลายปี แต่เราจะหนีไปด้านหลังเมืองเพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าสายตา โดยเราจะแยกกับเรโนไปและนัดเจอกันที่จุดนัดพบ เรเว่นหนนี้แข็งแกร่งขึ้นกว่าเก่า แถมยังมีจำนวนมากมายมหาศาล แล้วเราจะถูกต้อนมาจนมุมแต่ก็ล่อให้พวกมันตกลงหน้าผาไปได้สำเร็จ เราจะโทรไปหาเส็งเพื่อเตรียมการรับมือในศึกครั้งต่อๆไป...

อีกด้านหนึ่งนานากิมาพบกับสัตว์หางไฟอีกตัวหนึ่ง(เป็นตัวเมีย)ชื่อดีนเน่ บนภูเขาหลังคอสโมแคนยอน

ดีนเน่    "ตามหาเธอแทบแย่แน่ะ พิธีกรรมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วนะ ไปซ้อมกันก่อนดีกว่า"

นานากิ  "......"

ดีนเน่    "นี่เป็นหน้าที่ของเผ่าเรานะ"

นานากิ  "เธอไม่กลัวเหรอ?"

ดีนเน่    "จะบอกว่าเธอกลัวงั้นเหรอ? นักรบอย่างเรามีหน้าที่ต้องปกป้องหุบเขาแห่งนี้นะ...."

นานากิ  "ม..ไม่ใช่ซักหน่อย เธอไม่เข้าใจหรอกว่าฉันรู้สึกยังไง"

ดีนเน่    "เดี๋ยวสิ! พิธีกรรมเป็นของสำคัญที่เราต้องรักษาไว้สืบไปนะ"

นานากิ  "ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ... ยังไงฉันก็จะไม่เข้าร่วมพิธีกรรมเด็ดขาด!"

ดีนเน่    "ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ นานากิ เธอมันขี้ขลาด!!"


ในงานพิธีกรรม บูเก้นฮาเก้นมาพบฟุฮิโตะเข้า

บูเก้นฮาเก้น  "โฮ่ๆๆ คนเยอะขึ้นทันตาเห็นเลยนะ"

ฟุฮิโตะ    "ไม่เจอกันนานเลยนะคุณบูเก้นฮาเก้น เมื่อวานขอบคุณมากนะที่ช่วยให้ข้อมูลที่มีค่ากับผม"

บูเก้นฮาเก้น  "ฉันเหรอ? พออายุมากเข้าก็ชักจะหลงๆลืมๆแล้วสิ"

ฟุฮิโตะ    "พูดเป็นเล่นน่า บูเก้นฮาเก้น คุณคือผู้นำการศึกษาเรื่องราวของดวงดาว เพื่อปกป้องดาวดวงนี้ ผมจำเป็นต้องใช้ภูมิปัญญาของคุณ"

บูเก้นฮาเก้น  "เธอหมายถึงวิธีใช้มาทีเรียอัญเชิญในมือเอลเฟ่งั้นสิ เรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอก"

ฟุฮิโตะ    "ถ้างั้นดวงดาวคงไม่พ้นชะตากรรมที่จะต้องดับสูญไป เราจำเป็นจะต้องคืนชีวิตทั้งหมดให้แก่ดวงดาวนะ"

บูเก้นฮาเก้น  "ถึงจะทำอย่างนั้นก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอก ทุกอย่างที่มีรูปกายจะแตกสลายไปจนหมดพวกเรามนุษย์ทั้งหลายควรจะหวนคืนไปใช้ ชีวิตกับธรรมชาติ"

ฟุฮิโตะ    "คุณจะไม่ช่วยผมงั้นรึ? งั้นคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้กำลังขโมยความรู้จากคุณซะแล้ว"

บูเก้นฮาเก้น  "ฟุฮิโตะ... นี่เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?"

ฟุฮิโตะ    "พิธีกรรมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว หากขาดนานากิหรือดีนเน่คนใดคนหนึ่งไป พิธีกรรมจะไม่สามารถเริ่มขึ้นได้"

บูเก้นฮาเก้น  "หรือว่า...อย่านะ"

ฟุฮิโตะ    "หึหึหึ"

บูเก้นฮาเก้น  "อย่าฝืนชะตากรรมเลย ทุกชีวิตมีหน้าที่ต้องดำเนินบทบาทตามที่ดวงดาวมอบหมายไว้ เราจะอยู่หรือตายมีเพียงดวงดาวที่รู้ บางทีการที่มาทีเรียของเอลเฟ่ไม่สามารถใช้การได้อาจเป็นฝีมือของดวงดาวเองก็ ได้ มันคงต้องการให้เราอยู่ต่อไป และฉันก็คงต้องเฝ้าจับตาดูอีกสักพักหนึ่ง โฮ่ๆๆ"


ทางด้านเรายังคงตามหาสัตว์หางไฟอยู่ และมาพบเอาดีนเน่เข้า

เรา      "เจ้าแมวเหมียว มานี่ๆๆเร็ว"

แต่พวกเรเว่นก็ออกมาหมายจับตัวดีนเน่เช่นเดียวกับเรา โชคไม่ดีด้านหน้าเรามีหินใหญ่ขวางอยู่ทำให้เข้าไปไม่ถึงตัวดีนเน่ พอดีกับที่นานากิผ่านมาเจอดีนเน่กำลังวิ่งหนีพวกเรเว่นอยู่


นานากิ  "(คิดในใจ) ยังไงเราก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว เกิดพวกนั้นจับเธอไปได้จะทำไงดีล่ะ? ฉันจะได้พบเธออีกไหมเนี่ย? ไม่นะ! ฉันไม่อยากให้พวกนั้นพาตัวดีนเน่ไป เพราะงั้นก็เลยไม่อยากเข้าร่วมพิธี ...แต่ถ้าขืนเป็นแบบนี้ละก็...."


แล้วเราก็อ้อมเขาขึ้นไปช่วยดีนเน่ได้สำเร็จ

เรา      "ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก มาเถอะ เราจะกลับไปบริษัทชินระด้วยกัน"

ดีนเน่    "อย่าเข้ามานะ!!"

นา นากิ "(คิดในใจ) ดีนเน่?! ฉัน....ฉันจะทำยังไงดี ถ้าดีนเน่ถูกพาตัวไปเราคงไม่ได้พบเธออีกแล้ว ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้น!! ฉันไม่ใช่ไอ้ขี้ขลาด!! ฉันจะแสดงให้ดูว่าฉันไม่ได้ขี้ขลาด!!"

เรา      "มาเถอะน่า ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"

นานากิ "หยุดนะ!!"

เรา      "ม...มีอีกตัวเหรอ?!"

นานากิ "อย่าเข้าใกล้ดีนเน่นะ เรามีพิธีกรรมสำคัญคอยอยู่!"

เรา      "พิธีกรรมสำคัญงั้นเหรอ..."

ดีนเน่   "นานากิ งั้นเธอจะเข้าร่วมพิธีกรรมงั้นเหรอ?"

นานากิ "แน่นอน! ฉันเข้มแข็งกว่าที่เธอคิดนะ"

ดีนเน่   "ฮื่อ ฉันรู้"

นานากิ "ดีนเน่ รีบหนีไป ทางนี้ปล่อยฉันจัดการเอง"

ดีนเน่   "แต่มนุษย์คนนี้ดูท่าทางแกร่งนะ..."

นานากิ "ฉันไม่เป็นไรหรอก ฉันจะปกป้องคอสโมแคนย่อนเหมือนนักรบที่แท้จริง คอยดูดีๆนะ!"

ดีนเน่   "เอาเลย!"

เรา      "เดี๋ยวสิ ใจเย็นๆ! ฉันไม่อยากสู้กับเธอนะ"

นานากิ "เงียบซะ! เราไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น เราไม่ยอมให้เธอมาพรากเราไปจากบ้านเกิดหรอก!"

 

เราจะต้องสู้กับนานากิขณะที่ดีนเน่หนีไป พอเอาชนะได้แล้วเรโนจะเข้ามาสมทบ

นานากิ "ฮึ่ม...ยังไม่จบนะ ฉันต้องไปประกอบพิธีกรรมอีก"

เรา      "เดี๋ยวสิ!"

เรโน    "ดีมาก A เธอจับมันได้แล้ว"

เรา      "ค....ค่ะ"

นานากิ "ฉันแพ้แล้ว (คิดในใจ) อย่างน้อยเราก็ได้ทำเรื่องที่อยากทำแล้ว เราปกป้องดีนเน่ได้แล้ว"

เรโน    "เอาละ เรากลับกันเถอะ"

เรา      "เดี๋ยวค่ะ เรโน"

เรโน    "?"

นานากิ "?"

เรา      "ดูเหมือนพิธีกรรมอะไรสักอย่างกำลังจะมีขึ้น เรายอมให้เขาเข้าร่วมพิธีกรรมก่อนได้ไหมคะ?"

นานากิ "!!"

เรโน    "...เอาไงก็เอา ถ้ายอมให้มันหนีไปได้เธอซวยแน่"

เรา      "ขอบคุณมากค่ะ เรโน"

เรโน    "ช่างมันเถอะ ตั้งห้าสิบปีถึงจะมีพิธีสักหนนี่ใช่มะ? คงเป็นครั้งเดียวในชีวิตเลยหละ ดูไว้สักหน่อยก็ดี"

เรา      "(หันไปหานานากิ) เธอ เอ่อ..."

นานากิ "ฉันชื่อนานากิ"

เรา      "นานากิ ทำให้เต็มที่เลยนะ"



แล้วพวกเราจะเข้าร่วมพิธีกรรมดังกล่าวที่จัดขึ้นในคอสโม่แคนยอน

เรา      "นี่คือพิธีกรรมปกป้องดวงดาวสินะ... รู้สึกได้ถึงพลังงานของดวงดาวที่ไหลผ่านทุกสิ่งทุกอย่างเลย ฟุฮิโตะคิดผิดแล้ว การทำลายทุกชีวิตบนดวงดาวไม่ได้สร้างอะไรขึ้นมาใหม่หรอกนะ มันต้องมีวิธีที่ทั้งดวงดาวและทุกชีวิตจะมีความสุขสิ ถึงจะไม่ใช่ภายในวันนี้หรือพรุ่งนี้ก็เถอะ ....แต่ฟุฮิโตะคงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ด้วยซ้ำ"


ตัดมาที่นีเบิ้ลไฮม์ รู้ดโทรติดต่อเส็ง

เส็ง      "ฉันเอง"

รู้ด       "เราได้รายงานว่ามีตัวทดลองหนีออกจากนีเบิ้ลไฮม์สองตัว"

เส็ง      "ทราบแล้ว จัดเป็นภารกิจตามล่าลำดับสูงสุดเลย"

           "ตัวทดลองจากนีเบิ้ลไฮม์.... หรือจะเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อสี่ปีก่อน...."


(จบ Episode 18)

 

<< BACK TO Episode 17 | GO TO Episode 19 >>

<กลับไปหน้าหลัก>