SuikoFriend : Thai Suikoden Fansite (Beta Test) SuikoFriend : Thai Suikoden Fansite (Beta Test)
... SuikoFriend : Join to Gather 108 Stars of Destiny ...
 
 ช่วยเหลือช่วยเหลือ   ค้นหาค้นหา   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก   กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้  วิกิพีเดีย   
  สถานะ    ปราสาท    ข้อมูลส่วนตัว(Profile)ข้อมูลส่วนตัว(Profile)   ไม่มีข้อความใหม่ไม่มีข้อความใหม่   ออกจากระบบ [ Shiryu ]ออกจากระบบ [ Shiryu ] 

มาอ่านกันเถอะ! Gensui 4 ภาคนิยาย!(update 20/10/07:ตอน6-3, หน้า12)
ไปที่หน้า ก่อนหน้า  1, 2, 3, ... 11, 12, 13  ถัดไป
 
สร้างหัวข้อใหม่   ตอบ    SuikoFriend : Thai Suikoden Fansite (Beta Test) -> =o= SuikoFriend Suikoden General Talk =o=
อ่านหัวข้อก่อนหน้า :: อ่านหัวข้อถัดไป  
ผู้ตั้ง ข้อความ
redmagicians
Crystal Valley
Harmonian Bishop



L:-   H:-   R:-

LV.70 Exp 991
573055 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Tue Aug 21, 2007 9:30 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

ต่างคนต่างดองซะงั้น <<< พูดยังกะไม่มีอะไรดองเลย Laughing

อ่านจบล่ะครับ มีที่คิดว่าผิดที่เดียวกับที่เมดิอุสพิมพ์ไว้เลย ว่าแต่เท่านี้คือ 20 หน้าเหรอนี่ ถ้าอ่านเองนี่ สงสัยใช้เวลานานกว่านี้อย่างน้อย 10 เท่า (ฮา)

ปล. สำนวนการแปลดีเลยนะครับ อ่านแล้วเข้าใจดี ^^b
_________________
天機星 : Tenki Star : Star of Wisdom

Crest of“Z’s”


僕の過去! 僕の罪! 僕の宿命!
そして, 僕の絶望を!!
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email
Siegfried
Graska
Kooluk Emperor



L:-   H:-   R:-

LV.83 Exp 148
7210 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Tue Aug 21, 2007 10:01 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

Kriss พิมพ์ว่า:
Shiryu พิมพ์ว่า:
เห็นว่าบอร์ดนี้จะต้องลงให้ครบถึงจะปักหมุดน่ะครับ (คิดว่านะ เพราะผมไม่เคยปัก)
ป้องกันคนดองกระทู้แบบ....อะไรน้า.....บทสรุปซุยสองรึไงเนี่ย?

อย่าลืมช่วยกันตอบเยอะๆให้ขึ้นหน้าใหม่เวลาโหลดจะได้ไม่โหดนะจ๊ะ Very Happy




555 อันนั้นเจ้าของกระทู้เขาไปเมืองนอกยังไม่กลับเลยนี่

กลับมาเมื่อไหร่คงทำต่อ



แล้วบทสรุปซุย2ซับนรกล่ะครับ Laughing
_________________


เกมPS2 มันทำได้ต่างจากเมะขนาดนี้เชียว
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว MSN Messenger
นานๆpostที
Razril
Razril Knight Commander



L:-   H:-   R:-

LV.48 Exp 683
64330 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Tue Aug 21, 2007 10:08 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

อ้าวยังไม่จบเรอะม้า หรือว่าไงโฟลว Confused
_________________
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email
sasarai de ViVa
Obel
Obel King



L:-   H:-   R:-

LV.65 Exp 85
21862 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Tue Aug 21, 2007 10:25 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

iamyanotai พิมพ์ว่า:
นี่ตาดีวีว่า แล้วฟิกเจ้าหละ 55+ onion008 onion008 onion008 onion008 onion008

ชู่ว..ว.....อย่าเอ็ดไป ผมจะดองไปจนกว่าจะมีคนแปลนิยายภาค 1 น่ะ เหอๆๆๆ

ว่าแต่กระทู้นี้เป็น 1 ในโปรเจ็คท์ลับ หาเสียงให้ลาสโลรึเปล่านะ??
_________________
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว MSN Messenger
mokuri
Na-Nal
Nanal Elf Warrior



L:-   H:-   R:-

LV.23 Exp 874
25002 Potch
เข้าร่วม: 27 Apr 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 10:24 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

ตอนที่แล้วอยุ่ในหน้า 11-18 ค่ะ ^^ เรื่องมันเริ่มที่หน้า 11 ก่อนหน้านั้นเป็นแนะนำตัวละคร ^^
จะว่าโปรเจคหาเสียงให้ลาสโลซังก็ไม่เชิง...เพราะอย่างว่า คืออิมเมจของลาสโลซังในภาคนิยายกับเกมมันต่างกันอยู่โข เอาเป็นว่าเป็นโปรเจ็คหนับหนุนภาค 4 ละกันค่ะ ^^"

ต่อนะคะ ^w^
เช่นเคย พบคำผิด หรือที่แหม่งๆ รบกวนบอกด้วยนะคะ ^^

ตอนที่ 1-2 (p18-32)
ตัวละครที่ปรากฏ


-------------

พวกลาสโลที่ลงจากเรือมา ต่างก็มุ่งตรงไปยังปราการของกองอัศวินในทันที
อาคารซึ่งตั้งตระหง่านห่างจากกับท่าเทียบเรือไปไม่ไกลนี้ มีรูปลักษณ์ภายนอกอันสง่างาม เรียกได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของราสริลก็ว่าได้ เมื่อก้าวผ่านประตูขนาดใหญ่เข้าไป ก็จะเป็นพื้นที่ของสวนกลาง และลานฝึกซ้อมก็ถูกจัดเอาไว้ ณ ด้านในของที่นั่นเอง ด้านขวามือนั้นมีโรงครัวและโกดังเก็บอาวุธ แล้วถ้าขึ้นไปบนหอคอย ก็จะพบกับห้องของหัวหน้ากอง
สถานที่ที่จะรับคำชี้แนะของหัวหน้ากองนั้น คือลานฝึกซ้อมซึ่งอยู่ ณ ส่วนลึกที่สุดของตัวอาคาร ลาสโลไปเข้าแถวรวมกับพวกสโนว์ แล้วรอให้หัวหน้ากองมาถึง
เมื่อทุกคนยืนเรียงแถวเรียบร้อย เกล็นจึงก้าวขึ้นบนแท่นยืน และค่อยๆ มองดูใบหน้าของเหล่าผู้สำเร็จการศึกษาแต่ละคน

“พวกเจ้าได้ผ่านการฝึกฝนทั้งหมดแล้วในวันนี้ และจะกลายเป็นสมาชิกของกองอัศวินไกเอ็นอย่างถูกต้อง ข้าอยากจะบอกเล่าประสบการณ์ของข้าให้พวกเจ้าฟัง ในโอกาสที่พวกเจ้าได้สำเร็จการศึกษาในวันนี้”

เอาแล้วเอาแล้ว เสียงกระซิบกระซาบของจูเอลลอยแว่วมาเข้าหูของลาสโล พอลล่าซึ่งเอาจริงเอาจังก็คงจะทำสีหน้าตำหนิอยู่
ลาสโลเอง ก็พอจะเดาเรื่องที่หัวหน้ากองกำลังจะพูดได้ เรื่องที่หัวหน้ากองจะพูดให้ฟังด้วยน้ำเสียงแบบนี้นั้นมีอยู่เพียงเรื่องเดียว เรื่องที่เคยได้ฟังมาแล้วหลายต่อหลายครั้งในระหว่างการเรียน

“นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว กองเรือของพวกเรา กองอัศวินไกเอ็น 4 ลำ ได้ถูกเรือของ คูลูคเพียงลำเดียว จมลงจนหมด”

แล้วก็เป็นเรื่องนี้จริงๆ ด้วย อย่างเช่นทัล..คงเพราะความเหนื่อยล้าจากการฝึกซ้อมเมื่อช่วงกลางวันเริ่มทำพิษ..ก็เริ่มสลึมสลือสัปหงก ผงกหัวขึ้นลง หรืออัศวินฝึกหัดคนอื่นๆ เอง ก็เริ่มส่งสายตาไปมากันอย่างเบื่อๆ ว่า “ไอ้นั่น อีกแล้วแฮะ”

ลาสโลก็รู้สึกผิดหวังอยู่บ้างเหมือนกัน แน่นอนว่า พอคิดว่าเป็นคำชี้แนะที่จะได้รับเนื่องในโอกาสที่สำเร็จการศึกษาแล้ว ก็ต้องวาดหวังเป็นธรรมดาว่าจะได้ฟังคำชี้แนะที่แปลกใหม่บ้าง ไม่ใช่เรื่องที่ฟังกันมาจนเบื่อ.... ชวนให้ง่วงนอนแบบนี้
เกล็นมองดูสีหน้าของเหล่าอัศวินฝึกหัดก็เข้าใจดี จึงหรี่ตาลงเล็กน้อย

“ถึงตรงนี้ พวกเจ้าทุกคนคงฟังกันมาจนเบื่อแล้วสินะ แต่คนที่รู้ถึงรายละเอียดของเรื่องนี้ด้วย คงจะมีไม่มากนัก ถ้าถามว่าทำไม นั่นก็เป็นเพราะว่าความทรงจำเมื่อครั้งนั้นเป็นความทรงจำที่แสนเจ็บปวด ทำให้คนที่รู้เรื่องราว ไม่อยากที่จะพูดถึงมันนัก ------- รวมทั้งตัวข้าเองด้วย”

สีหน้าของเหล่าอัศวินฝึกหัดเปลี่ยนไปเล็กน้อย ทัลเองก็ถูกเคเนสกระทุ้งจนตื่นขึ้นมา

“ผู้ที่ทำหน้าที่ผู้บัญชาการของเรือคูลูคในครั้งนั้น เป็นคนหนุ่มที่อายุไม่ต่างจากพวกเจ้ามากนัก จอมยุทธศาสตร์ชั้นแนวหน้าของทัพเรือคูลูค อัจฉริยะแห่งยุทธนาวีผู้ได้รับสมญานามว่า “บุตรของเทพแห่งท้องทะเล” เขามีชื่อว่า ทรอย จงจำชื่อนี้เอาไว้ให้ดี นั่นเป็นชายที่จะมาเป็นศัตรูของพวกเจ้าอย่างแน่นอน”

เหล่าอัศวินฝึกหัด ต่างเหลือบส่งสายตาหากัน ไม่ใช่การส่งสัญญาณกันแบบสบายๆ อย่างเมื่อครู่นี้ มีความไม่สบายใจฉาบอยู่บนทุกใบหน้า ลาสโลเองก็จ้องมองใบหน้าของเกล็นอย่างสงสัยด้วยความรู้สึกที่ไม่สงบเช่นเดียวกัน

------- คนหนุ่มที่อายุไม่ต่างจากพวกเรามาก? นำเรือเพียงลำเดียว จมเรือของทัพไกเอ็นได้ถึง 4 ลำ?
กองอัศวินสมุทรไกเอ็นนั้นเป็นกองอัศวินอันแข็งแกร่ง ซึ่งภาคภูมิในการฝึกฝนโดยไม่ว่างเว้นและยุทโธปกรณ์ที่ครบครัน การที่คนหนุ่มซึ่งยังอ่อนประสบการณ์จะสามารถเอาชนะเรือของกองอัศวินทั้ง 4 ลำได้นั้น เป็นเรื่องเกินกว่าจินตนาการ ยากที่จะเชื่อได้
ทรอยแห่งคูลูค นามนั้นสลักลึกลงในใจของลาสโล

“เราจะปล่อยให้ความอัปยศแบบนั้นเกิดขึ้นอีกไม่ได้เด็ดขาด ข้าหวังในตัวพวกเจ้าทุกๆ คน จงเป็นอัศวินที่เหนือกว่าทรอยให้ได้! อนาคตของไกเอ็นฝากอยู่บนบ่าของพวกเจ้าทุกคน ข้ามีคำชี้แนะให้พวกเจ้าเพียงเท่านี้ ยินดีด้วยที่สำเร็จการศึกษา”

เหล่าอัศวินฝึกหัด ต่างยกมือขวาขึ้น แสดงความเคารพโดยพร้อมเพรียง หัวหน้ากองเกล็น รวมทั้งรองหัวหน้ากองคาตาริน่าซึ่งยืนเฝ้ามองดูเคียงข้างเอง ก็ต่างยกมือขึ้นเช่นเดียวกัน
เมื่อการชี้แนะจบลง ก็ถึงเวลาที่งานเทศกาลจะเริ่มขึ้น ลาสโลจึงออกไปยังตัวเมืองพร้อมกับสโนว์


ความมืดเริ่มเข้าปกคลุมท่าเรือของราสริล พอเดินเคียงคู่ไปกับสโนว์ ก็มีผู้คนที่เดินทางมายังเมืองท่าเรือเรียกให้หยุด และเข้ามาพูดคุยด้วยหลายต่อหลายครั้ง

“คุณหนูสโนว์ ยินดีด้วยนะครับที่จบการศึกษา”
“หน้าที่ในพิธีจุดดวงประทีป พยายามเข้านะคะ”

ผู้คนในเมืองต่างกล่าวแสดงความยินดีให้กับบุตรชายของเจ้าเมืองเค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ทอย่างอบอุ่น และในทุกๆ ครั้งสโนว์ก็จะหยุดฝีเท้า แล้วตอบรับอย่างเป็นกันเอง คนที่เข้ามาพูดคุยกับลาสโลที่ยืนหลบด้านหลังก็มีเช่นกัน แต่ก็จะพูดเป็นทำนองว่า “คอยช่วยคุณหนูทำหน้าที่ให้ดีล่ะ” กันเสียเป็นส่วนใหญ่

ผู้คนในเมืองนี้ส่วนใหญ่ รู้ถึงความสัมพันธ์ของลาสโลกับสโนว์ดี ลาสโลนั้นเป็นเด็กกำพร้า ซึ่งลอยมาติดท่าเรือราสริลเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ว่ากันว่า บางทีเขาอาจจะรอดชีวิตมาได้อย่างปาฏิหาริย์จากเรือที่อับปาง แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าบิดามารดาของเขายังมีชีวิตรอดหรือไม่

ชื่อลาสโลนี้ ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นชื่อที่ชาวเมืองที่เก็บเขาได้นั้นปรึกษากันแล้วตั้งให้ เป็นการตั้งชื่ออย่างง่ายๆ เด็กทารกที่ลอยมาถึงที่ราสริล เพราะฉะนั้นก็ชื่อลาสโล แม้จะถูกล้อเลียนอยู่เป็นประจำว่าเป็นชื่อเชยๆ แต่ลาสโลก็ชอบชื่อของตัวเอง มันทำให้เขารู้สึกภาคภูมิใจว่าตนเองเป็นชาวราสริล
และผู้ที่รับตัวเขาไปเลี้ยงดูก็คือท่านเค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ท เพราะลาสโลอยู่ในวัยใกล้เคียงกับบุตรชายคนเดียวของเจ้าเมือง จึงได้รับการเลี้ยงดูให้เป็นเพื่อนเล่นและผู้ติดตามของสโนว์ การที่เขาสามารถเข้ารับการฝึกอบรมเป็นอัศวินฝึกหัดของกองอัศวินได้ ก็เป็นเพราะได้ท่านเค้าท์ช่วยจัดการเรื่องให้นั่นเอง สโนว์ซึ่งเป็นคนเป็นกันเองนั้นไม่ถือเรื่องฐานะ และผูกไมตรีกับเขาอย่างเพื่อนที่เท่าเทียมกัน แต่ลาสโลก็ไม่เคยลืมบุญคุณที่ท่านเค้าท์มีต่อตน แม้จะได้เป็นอัศวินฝึกหัดที่มีฐานะเท่าเทียมกัน แต่ลาสโลก็จะถอยออกมาก้าวหนึ่ง และคอยส่งเสริมสโนว์อยู่เสมอ และนั่นก็กลายเป็นพฤติกรรมที่เป็นไปโดยธรรมชาติสำหรับลาสโลไป

“ลาสโล! ยินดีด้วยนะที่เรียนจบ!”

ลาสโลหยุดฝีเท้าลง เพราะถูกทักอย่างไม่คาดคิดโดยกะทันหัน คนที่เรียกชื่อตนแทนที่จะเป็นสโนว์นั้น มีอยู่ไม่มากนัก
ที่วิ่งใกล้เข้ามานั้นก็คือชิปปุ ซึ่งเป็นเนโกะโบลท์ พอสโนว์ได้เห็นเขาเข้าก็ส่งเสียงร้อง “หวา” อย่างตกใจ
เนโกะโบลท์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีรูปร่างประหลาด ใบหน้าของพวกเขานั้นเหมือนกับแมวไม่ผิดเพี้ยน แต่จะยืนตรงด้วย 2 ขา และมีส่วนสูงโดยประมาณใกล้เคียงกับมนุษย์ที่มีรูปร่างเล็ก และมีมันสมองไม่ต่างกับมนุษย์ สามารถสื่อสารได้ด้วยคำพูดตามปกติ แน่นอน พวกเขาเอาใจใส่ในรูปลักษณ์ของตนด้วย จึงสวมใส่เสื้อผ้าและรองเท้าเช่นเดียวกับมนุษย์ ถ้ามองดูไกลๆ ก็จะมองเห็นเป็นเหมือนกับคนที่ใส่หน้ากากรูปแมว แต่นัยน์ตาที่ส่งประกายสีทองในความมืดนั้นก็คือลักษณะพิเศษ ที่บ่งบอกว่านั่นคือชนเผ่านี้นั่นเอง

“ไง ชิปปุ เธอก็มาเที่ยวงานเทศกาลเหรอ?”
“เปล่า ไม่ใช่หรอก ฉันยังเหลืองานต้องเก็บกวาดที่ร้านอยู่อีก เจ้านายฉันน่ะ ใช้คนโหดจะตายไป พอดีเห็นลาสโลเดินผ่านมา ก็เลยมาแสดงความยินดีด้วยเฉยๆ น่ะ”
“ขอบคุณนะ”
“ถ้างั้น พรุ่งนี้ก็พยายามปฏิบัติหน้าที่เข้านะ”

แล้วชิปปุก็วิ่งกลับไปทางด้านย่านร้านค้าอย่างรีบเร่ง
การที่ได้เห็นเนโกะโบลท์ในเมืองนี้ถือเป็นเรื่องแปลก ถิ่นเกิดของพวกเขานั้นอยู่ที่เกาะเนย์ซึ่งตั้งอยู่ห่างไปทางตะวันออกของราสริล
ชิปปุถือเป็นเนโกะโบลท์แปลกๆ ที่ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เดินทางมายังราสริลเพียงคนเดียว เขาทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านขายอุปกรณ์ เพราะเป็นคนขยันขันแข็งและนิสัยดี จึงเป็นที่ชื่นชอบของชาวเมือง ลาสโลต้องไปที่ร้านขายอุปกรณ์อยู่เป็นประจำเพราะงานที่บ้านฟิงเกอร์ฮู้ท จึงคุ้นหน้าคุ้นตากับชิปปุดี
ส่วนสโนว์นั้น แทบไม่เคยออกไปซื้อหาของด้วยตนเอง จึงดูเหมือนจะไม่เคยรู้จักชิปปุ หลังจากชิปปุวิ่งหายลับไปแล้ว ก็พึมพำด้วยทีท่าหวาดๆ

“เคยได้ยินเขาลือกันอยู่บ้างเหมือนกัน แต่เพิ่งจะเคยได้เห็นกับตานี่แหละ นั่นคือเนโกะโบลท์เหรอ....”
“เขาเป็นคนดีนะ”
“เหรอ ถ้าเธอว่าอย่างนั้นก็คงจะใช่ล่ะนะ แต่ฉันคงจะไม่ถูกโรคกับเขาเท่าไหร่หรอก....”

สโนว์เอ่ยเหมือนเพื่อตั้งสติ แล้วจึงยิ้มอย่างแจ่มใส

“เอาล่ะ ไปกันเถอะ พิธีจุดดวงประทีปจะเริ่มแล้ว”

สโนว์รับเอาคบเพลิงขนาดใหญ่จากชาวเมืองคนหนึ่งมาถือไว้ แล้วยกชูขึ้นด้วยท่าทางที่เต็มเปี่ยมด้วยความมั่นใจ เมื่อได้เห็นสโนว์เช่นนั้น หัวใจของลาสโลก็ถูกเติมเต็มด้วยความภาคภูมิเช่นเดียวกัน เสียงถอนหายใจดังเล็ดลอดจากกลุ่มผู้คน แล้วเสียงปรบมือดังกังวานขึ้น ทุกคนต่างก็เปิดทางให้กับสโนว์

“ยินดีด้วยค่ะที่สำเร็จการศึกษา”
“โปรดช่วยปกป้องราสริลตลอดไปด้วยนะครับ”

ผู้คนที่ถือคบเพลิงอันเล็กๆ ต่างก็ต้อนรับการมาของสโนว์ พร้อมทั้งกล่าวอวยพรเป็นเสียงเดียวกัน สโนว์ค่อยๆ ก้าวผ่านทางเดินซึ่งปูด้วยหิน และจุดไฟที่คบเพลิงของผู้คนที่ยืนเรียงรายอยู่ทั้งซ้ายและขวา นี่คือ “พิธีจุดดวงประทีป” ซึ่งมีความสำคัญอย่างที่สุดในปีหนึ่งๆ ของราสริล เป็นพิธีการอันเป็นสัญลักษณ์ เพื่อเชื่อมโยงจิตใจของสมาชิกกองอัศวินและชาวบ้านราสริลเข้าไว้ด้วยกัน รวมถึงเพื่อผูกพันตัวตนของกองอัศวินเข้ากับดินแดนแห่งนี้ให้มั่นคง
เมื่อจุดคบเพลิงไปได้ราวครึ่งหนึ่ง สโนว์ก็หันมาหาลาสโล



“เธอจะลองดูบ้างไหมล่ะ?”
“….เอ๋?”

ลาสโลส่ายศีรษะอย่างตกใจ พิธีจุดดวงประทีป เป็นหน้าที่สำคัญของผู้เป็นตัวแทนของเหล่าผู้สำเร็จการศึกษาจากกองอัศวิน ไม่ใช่หน้าที่ที่เหมาะสมกับคนอย่างตน
แต่สโนว์ก็หัวเราะ และส่งคบเพลิงให้กับลาสโล

“ไม่ต้องเกรงใจน่า เธอเองก็จบมาด้วยผลการเรียนที่ยอดเยี่ยมนี่นา”
“แต่ว่า....”
“มีฉันเด่นอยู่คนเดียว มันเขินๆ น่ะ ทำแล้วรู้สึกดีทีเดียวล่ะ เธอเองก็ลองบ้างเถอะ”

ลาสโลอยากจะปฏิเสธ แต่ในเวลาแบบนี้ สโนว์ไม่เคยเลิกราอะไรง่ายๆ จนในที่สุดลาสโลก็ต้องรับเอาคบเพลิงมาถือในสภาพเหมือนถูกยัดเยียดอยู่ครึ่งหนึ่ง
ลาสโลจึงเริ่มจุดคบเพลิงของชาวเมืองต่อไปอย่างเกรงๆ

“เอ๋ ไม่ใช่คุณหนูสโนว์หรอกเหรอ?”
“ลาสโล ทำไมถึงเป็นเจ้าล่ะ?”

ยิ่งถูกทักอย่างสงสัยเรื่อยๆ ลาสโลก็เริ่มอยากจะหนีไปจากที่นี่ขึ้นมาทีละนิด แต่สโนว์ก็ช่วยอธิบายว่า “ฉันขอให้ลาสโลเขาช่วยทำแทนน่ะ” กับชาวเมืองทีละคนๆ จนในที่สุดลาสโลก็ยิ้มออกมาได้ เมื่อได้รับคำอวยพรด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสาว่า “ยินดีด้วยนะคะ” จากเด็กหญิงตัวน้อยคนหนึ่งหลังจากที่จุดคบเพลิงให้เธอ แม้ความขัดเขินจะยังไม่หายไป แต่เขาก็รับรู้ได้โดยตรงถึงความรู้สึกของชาวเมืองทั้งเมืองที่อวยพรให้กับการสำเร็จการศึกษาของพวกเขา
เขารู้สึกได้ถึงความยินดีและความภาคภูมิอย่างเต็มเปี่ยม และสำนึกได้อีกครั้งว่าตนไม่ใช่อัศวินฝึกหัดอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นสมาชิกคนหนึ่งของกองอัศวินไกเอ็นที่จะปกป้องเมืองนี้และเกาะนี้
เมื่อจุดคบเพลิงครบทั้งหมดแล้ว สโนว์ก็พูดขึ้นด้วยเสียงอันดัง

“ดูสิ ลาสโล แสงไฟจากคบเพลิง มีตั้งขนาดนี้!”

ถนนที่ทั้งสองเดินผ่านมานั้น เป็นทางลาดเอียงอยู่เล็กน้อย เมื่อมองจากลานกว้างซึ่งอยู่ด้านบนลงไป ก็จะสามารถเห็นทางลาดที่เชื่อมยาวไปถึงทะเลได้ทั้งหมด เปลวไฟสีส้มที่ลุกโชติ มองเห็นได้เป็นจุดเล็กๆ ในความมืดนั้น สั่นไหวเข้ากับการเคลื่อนไหวของผู้คน เป็นทิวทัศน์ที่งดงามขนาดที่ทำให้ลืมหายใจได้เลยทีเดียว
ลาสโลได้เห็นพิธีจุดดวงประทีปมาทุกปีๆ แต่พอได้มามองดู ในขณะที่พวกตนคือผู้จบการศึกษาแล้ว ความรู้สึกลึกๆ ที่แปลกออกไปก็เอ่อท้นขึ้นมา แม้กระทั่งเสียงคลื่นเบาๆ ที่ได้ยินอยู่มิได้ขาดหากอยู่ในเมืองนี้ ก็ยังรู้สึกว่าในคืนนี้มันดังสะท้อนแปลกไปจากที่เคยเป็นมา

“ยอดไปเลยเนอะ.... ถ้าคืนวันที่สงบสุขแบบนี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ก็คงจะดี....”

สโนว์พึมพำปนกับถอนหายใจ แล้วจึงหันมามองหน้าลาสโลพร้อมกับหัวเราะอย่างขัดเขิน

“โอ๊ะ ฉันคงจะอารมณ์อ่อนไหวมากไปสำหรับคนที่เป็นสมาชิกของกองอัศวินเนอะ ที่ฉันที่พูดเมื่อกี้ลืมๆ ไปเถอะนะ”

ลาสโลยิ้มรับคำพูดนั้น ถ้าให้พูดตามตรงแล้ว ลาสโลเองก็รู้สึกเหมือนๆ กับสโนว์ แน่นอน เมื่อได้รับการฝึกฝนที่เข้มงวดมา เขาก็นึกอยากที่จะออกทะเลไปกวาดล้างสัตว์ประหลาดหรือพวกโจรสลัดเร็วๆ เช่นกัน แต่ยิ่งไปกว่านั้น ยังไง เขาก็อดไม่ได้ที่จะอธิษฐานขอว่า ถ้าคืนวันอันเรียบง่ายและสงบสุขนี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ก็คงจะดี ถ้าเปลวเพลิงอันงดงามที่สว่างไสวอยู่ในเมืองเช่นคืนนี้ ลุกโชนต่อไปอย่างสงบเงียบตลอดทั่วกาลนานก็คงจะดี

มีการนำโต๊ะตัวใหญ่มาตั้งที่ลานกว้าง และอาหารกับเหล้าก็ถูกลำเลียงมาวางไว้ เสียงหัวเราะต่อกระซิกและเสียงร้องเพลงดังๆ ของเพื่อนๆ ร่วมกองอัศวินลอยมาให้ได้ยิน ทัลกับเคเนส จูเอล และพอลล่า ก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน สโนว์เหลือบมองไปทางพวกเขา แล้วจึงเอ่ยกับลาสโล

“เธอไปหาพวกเค้าเถอะ เดี๋ยวฉันจะกลับไปที่บ้าน”
“.........เอ๋?”
“ท่านพ่อจะจัดงานเลี้ยงฉลองให้น่ะ ผู้มีอิทธิพลในราสริลก็จะมาร่วมงานด้วย ถึงจะน่าอึดอัด แต่ตัวเอกของงานอย่างฉันจะไม่โผล่หน้าไปก็คงไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ?”

สโนว์ยักใหญ่ด้วยท่าทางเหมือน “ช่วยไม่ได้เนอะ” แล้วจึงออกวิ่งไปอย่างว่องไว ลาสโลมองส่งแผ่นหลังนั้น แล้วจึงเดินไปหาพวกเพื่อนๆ

“ไง ลาสโล คุณหนูไปไหนซะแล้วล่ะ?”

ทัลซึ่งอุ้มจานใส่อาหารใบใหญ่เอาไว้ส่งเสียงทักลาสโล ทัลนั้นเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะคนที่กินจุที่สุดในหมู่อัศวินฝึกหัด ใบหน้าของเขาที่ได้ทำให้อาหารในคืนนี้อันตรธานหายไปนั้น ดูมีความสุขราวกับต้องมนตร์เลยทีเดียว
การที่ทัลเอ่ยปากเรียกคุณหนูนั้น ไม่ได้มีความหมายตรงตามนั้นซักเท่าไรนักหรอก มันเป็นคำพูดแดกดันต่างหาก ลาสโลทำเป็นไม่รู้สึกตัวและตอบกลับไป

“เขากลับที่ไปคฤหาสน์แล้วล่ะ เห็นว่าท่านเค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ทจะจัดงานฉลองให้น่ะ”
“งั้นเองเหรอ! แปลว่าอาหารที่จัดไว้ที่ลานกว้างนี่คงจะไม่ถูกปากสินะ สมกับเป็นคุณหนู ลิ้นเรื่องมากซะจริง”
“ทัล สโนว์เขาไม่ได้คิดแบบนั้นนะ....”
“ชั้นรู้น่า”

ทัลกัดเนื้อไก่ติดกระดูกด้วยฟันขนาดใหญ่ แล้วพึมพำขึ้น

“นี่ ลาสโล”
“..........?”
“ชั้นว่านายน่ะ ทดแทนบุญคุณให้ตระกูลฟิงเกอร์ฮู้ทมามากพอแล้วนะ นายทำงานให้เค้า ไม่ได้หยุดได้หย่อนมาตั้งแต่สมัยเด็กแล้วไม่ใช่เหรอ? ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปนายจะเป็นอัศวินเต็มตัว ไม่ใช่คนรับใช้ของสโนว์อีกแล้ว ไม่ต้องไปเกรงอกเกรงใจสโนว์ให้มากนักหรอกน่า”
“ฉันก็ไม่ได้คิดจะเกรงใจอะไรนะ”
“นายอาจจะไม่ได้คิดก็จริง แต่พอมองจากข้างๆ แล้วน่ะ....”

ทัลเอ่ยพร้อมกับเหลือบมองหน้าของลาสโล แล้วจึงเลิกคิ้วอย่างอารมณ์ไม่ดี

“โทษที ชั้นพูดมากไปสินะไม่ใช่เรื่องที่คนนอกอย่างชั้นควรจะสอดปากนี่นะ”
“……..ไม่หรอก”

ลาสโลเข้าใจความรู้สึกของทัลดี เขากำลังหงุดหงิดกับลาสโลที่มักจะซ่อนตัวอยู่ในเงาของสโนว์เสมอๆ
ในกลุ่มอัศวินฝึกหัดรุ่นเดียวกันในลานฝึกซ้อม ก็มีคนที่ล้อเลียนลาสโลซึ่งๆ หน้าว่า “เจ้าขี้ปลาทอง” หรือเรียกว่าเป็นคนรับใช้ของสโนว์แล้วหัวเราะเยาะอยู่ นานๆ เข้า ทัลก็รู้สึกเจ็บแค้นขึ้นมาจริงๆ จังๆ จนมีปากมีเสียงกับเพื่อนร่วมรุ่นที่ไม่เป็นมิตรเหล่านั้นมาแล้ว จนลาสโลเองกลับต้องเป็นฝ่ายเข้าไปห้ามทัลที่โกรธจนลืมตัวเสียด้วยซ้ำ ซึ่งก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง
เขาดีใจที่ทัลนึกถึงตัวเขา แต่ลาสโลก็ไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงจุดยืนของตนเอง ถ้ามีใครอยากจะหัวเราะเยอะ ก็ปล่อยเขาไปเถอะ ถ้าไม่ได้ตระกูลฟิงเกอร์ฮู้ท เขาก็คงมีชีวิตรอดมาจนถึงบัดนี้ไม่ได้ เขาตัดสินใจแล้วว่าจะจงรักภักดีต่อตระกุลฟิงเกอร์ฮู้ทโดยไม่เปลี่ยนแปลง ทั้งในอดีต และต่อจากนี้เรื่อยไป

“สวัสดีจ้า คุยอะไรกันอยู่เหรอทั้งสองคน?”

จูเอลมาถึงพร้อมกับส่งเสียงร่าเริง พอลล่ากับเคเนสก็ยืนอยู่ด้านหลังนั้นเอง
ทุกคนเป็นเพื่อนที่ใจตรงกันมากที่สุดในหมู่อัศวินฝึกหัดรุ่นเดียวกัน จูเอลเป็นเด็กสาวร่าเริง มีผมสีพลาติน่า บลอนซ์ ตัดสั้น แม้รูปร่างภายนอกจะดูบอบบาง แต่ในฐานะนักรบ เธอมีคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมอยู่เต็มเปี่ยม สัญลักษณ์สามเหลี่ยมสีแดงที่ติดที่หน้าผากนั้น ดูเหมือนจะเป็นประเพณีที่สืบทอดกันมาในเกาะนานัล ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอ เจ้าตัวเองนั้นเล่าว่าตัวเธอไม่กินเส้นกับหัวหน้าเกาะหัวแข็ง จึง “เผ่น” ออกจากบ้านเกิดมา ด้วยความที่ร่าเริงสดใสอยู่เสมอ เธอจึงกลายเป็น มู้ด เมคเกอร์ ของกลุ่มไป

ตรงกันข้าม ฝ่ายพอลล่านั้นเป็นเด็กสาวชาวเอลฟ์ที่นิ่งเงียบ แม้จะเป็นคนละเผ่าพันธุ์กัน แต่นอกเหนือจากใบหูที่มีปลายแหลมแล้ว เธอก็แทบจะไม่ต่างอะไรกับมนุษย์เลย ทว่านั่นเป็นเพียงแค่เรื่องของรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น พลังที่สามารถรับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติหรือเสียงแม้เพียงน้อยนิดได้นั้น อย่างไรเสียก็ไม่อาจนำมาเปรียบกับมนุษย์ได้ เนื่องจากเธอไม่ค่อยพูดมากนัก จึงถูกตีภาพลักษณ์ว่าเป็นคนเย็นชาอยู่บ้าง แต่ถ้าได้คบหาจนสนิทสนมแล้ว ก็จะรู้ว่าเธอมีจิตใจที่อ่อนโอนและละเอียดอ่อน

ฝ่ายเคเนส ก็คือเจ้าของผลงานดีเด่นผู้มีส่วนอย่างมากในศึกยิงจู่โจมของวันนี้ ในบรรดาอัศวินฝึกหัดรุ่นเดียวกัน เขามีผลการเรียนดีเด่นเทียบเคียงได้กับสโนว์ โดยเฉพาะความสามารถในการอ่านกระแสน้ำ หรือการพยากรณ์อากาศของเขานั้นโดดเด่นเหนือกว่าใคร ในขณะที่ทุกคนคุยเล่นกันสนุกสนาน เขาชอบที่จะถอยออกมาก้าวหนึ่ง และเฝ้ามองความเป็นไปโดยรวมอยู่เสมอ แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ใช่ว่าเขาจะเข้ากับคนอื่นได้ไม่ดี บ่อยครั้งที่เขาแกล้งร่วมวงกับการเล่นซุกซนเรื่อยเปื่อยของจูเอล จนโดนหัวหน้ากองเกล็นเล่นงานเสียยกใหญ่ จะเรียกว่าเป็นเสนาธิการที่พึ่งพาได้ก็ว่าได้

“นายน่ะ ห้ามกินเยอะจนเกินไปนะ ทัล” จูเอลกำหมัดแล้วยกชูขึ้น
“เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้ไป เราจะเป็นสมาชิกคนหนึ่งของกองอัศวินแล้ว! ต้องรีบตื่นแต่เช้า แล้วไปปฏิบัติหน้าที่แรกนะ!”
“หน้าที่แรก จะเป็นยังไงนะคะ”

ผู้ที่ตอบคำถามของพอลล่าก็คือเคเนส

“คงเป็นการลาดตระเวนทะเลใกล้ๆ ล่ะนะ ชั้นได้ยินจากรุ่นพี่ที่จบปีที่แล้วน่ะว่าช่วงแรกๆ ก็มีแต่หน้าที่ง่ายๆ แบบนั้นนั่นล่ะ”
“ลาดตระเวน.... ก็คือการวนดูรอบๆ ใช่ม้า ต้องทำด้วยเหรอ? น่าเบื่อชะมัดเลย”

จูเอลอัดกำปั้นทั้งสองข้างเข้าด้วยกัน แล้วเอ่ยอย่างไม่พอใจ

“ไม่มีงานที่จะได้ใช้ฝีมือมากกว่านี้มั่งเหรอ อย่างเช่นไปปราบพวกโจรสลัดให้เละ! หรือไปลุยกับทัพเรือคูลูคซักตั้งน่ะ!”
“เฮ้เฮ้ อย่าพูดเรื่องอันตรายอย่างนั้นน่า งานแบบนั้นจะวนมาถึงพวกเราที่เพิ่งเรียนจบสดๆ ร้อนๆ ได้ไงเล่า แล้วพักนี้พวกโจรสลัดก็ค่อนข้างจะอยู่กันแบบสงบเสงี่ยมซะด้วย”
“ไม่หรอก ได้ยินข่าวลือเรื่องบลันด์ เรือหกเสาบ้างมั้ยล่ะ”
“เคยได้ยินบ้างเหมือนกันค่ะ”

พอลล่าลดเสียงลง ลาสโลเพิ่งจะเคยได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรก พอเงี่ยหูเข้าไปใกล้ จูเอลก็อธิบายด้วยน้ำเสียงขยาดๆ ว่า

“เป็นโจรสลัดที่ออกอาละวาดไปทั่วทั้งประเทศหมู่เกาะน่ะ ทั้งเลือดเย็น ป่าเถื่อน ไร้ความปราณี ได้ยินว่าเรือสินค้าที่บรรทุกของมีค่าน่ะ ถูกพวกมันเล่นงานอยู่บ่อยๆ เลยล่ะ”
“แต่ถึงอย่างนั้น ไงๆ มันก็ไม่มีทางโผล่ออกมาในเขตน่านน้ำใกล้ๆ ที่พวกเราจะต้องไปลาดตระเวนหรอก เพราะที่โจรสลัดมันเล็ง ก็คือเรือสินค้าขนาดใหญ่ที่ทำการค้าอยู่ระหว่างกลุ่มประเทศหมู่เกาะน่ะนะ”

เคเนสกล่าวพร้อมกับหัวเราะ แล้วทัลที่กวาดอาหารในจานจนราบในรวดเดียวจึงเอ่ยแทรกขึ้นบ้าง

“แล้วทางคูลูคล่ะ เป็นไงบ้าง? ได้ยินเขาลือกันนะว่าพักนี้พวกนั้นมีการเคลื่อนไหวที่ไม่ค่อยดีนักน่ะ”
“หืม สำหรับทัลแล้ว เรียกว่ารู้เยอะเหมือนกันน้า”

ก่อนที่ทัลจะตอบโต้ที่ถกจูเอลล้อเลียน เคเนสก็พูดขึ้น

“จำชื่อที่ออกมาตอนการชี้แนะของหัวหน้ากองได้รึเปล่า?”
“แหงอยู่แล้ว ทรอย..... ใช่มั้ย?”
“อื้อ คนที่ว่าจมเรือ 4 ลำของทัพเรือไกเอ็นด้วยเรือเพียงลำเดียวได้ตอนที่อายุพอๆ กับพวกเรา.....”
“เรื่องจริงรึเปล่านะ หัวหน้ากองอาจจะพูดให้มันฟังเวอร์เพื่อกระตุ้นพวกเราก็ได้ไม่ใช่เหรอ”
“ไม่หรอก ชั้นเคยได้ยินชื่อทรอยแห่งคูลูคมาบ้างเหมือนกัน ว่ากันว่าเป็นอัจฉริยะของแท้ ไม่มีการโอ้อวด แข็งแกร่งราวกับเทพอสูร แล้วก็ถูกเรียกว่าบุตรของเทพแห่งท้องทะเล....”
“ต้องหน้าแบบนี้ชัวร์เลย บุตรของเทพแห่งทะเลนั่นน่ะ!”

จูเอลเอาสองมือกดที่แก้ม แล้วถลึงตาขึ้น จนพอลล่าหัวเราะออกมา

“ไม่ใช่เรื่องน่าหัวเราะนะจูเอล เอาเถอะ ยังไงซะ เร็วๆ นี้ก็คงจะไม่มีการส่งให้พวกเราออกไปลุยหรอก แต่ซักวันหนึ่งก็เป็นไปได้ล่ะว่าเราอาจจะได้ลุยกับกองเรือที่ทรอยเป็นผู้บัญชาการซักตั้ง เราก็ต้องฝึกฝนให้หนัก เพื่อจะได้สามารถต้านทานบุตรของเทพแห่งทองทะเลได้ล่ะนะ”
“ของมันแน่อยู่แล้ว! ฉันจะแบกรับอนาคตของกองอัศวินสมุทรไกเอ็นไว้เอง!”

ตอนที่จูเอลชูมือขึ้นสูงอย่างแข็งขันนั้นเอง
ทัศนียภาพรอบด้านก็พลันสว่างวาบขึ้น ฟ้าว...เสียงระเบิดเบาๆ คล้ายบางอย่างลอยพุ่งสูงขึ้น ดังตามติดมา พวกลาสโลจึงหันไปทางทะเลโดยพร้อมเพรียงกัน

“ว้าว....”

จูเอลส่งเสียงขึ้นอย่างยินดี ดอกไม้ขนาดใหญ่ เบ่งบานอยู่บนท้องฟ้าที่มืดสนิท
ดอกไม้ไฟเพื่ออวยชัยให้กับการถือกำเนิดของอัศวินรุ่นใหม่นั่นเอง แดง เหลือง เขียว ส้ม ..... แสงสว่างสดใสค่อยๆ ฉาบไปบนผืนฟ้ายามค่ำคืน แก้มของพวกจูเอลที่แหงนมองขึ้น ก็ถูกฉาบด้วย สีสันของดอกไม้ไฟผสมกลมกลืนกันเช่นกัน

“สวยจัง....”

พอลล่ากระซิบอย่างหลงใหล นัยน์ตาของทัลซึ่งอารมณ์อ่อนไหวก็ดูเหมือนจะเริ่มพร่าด้วยน้ำตา

“ถึงจะได้ดูอยู่ทุกปีก็เถอะ แต่ไงๆ ดอกไม้ไฟปีนี้ก็พิเศษกว่าที่ผ่านมาเนอะ”
“แน่นอนอยู่แล้ว ก็นี่เป็นดอกไม้ไฟเพื่อพวกเราโดยเฉพาะนี่นา”
“พรุ่งนี้มาพยายามกันเถอะ ในฐานะสมาชิกของกองอัศวินคนหนึ่ง”
“อื้อ!”

ในขณะที่โอบไหล่แหงนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนกับเพื่อนๆ ลาสโลก็คิดในใจ

ถ้าสโนว์ได้มาอยู่ที่นี่ด้วย ก็คงจะดี
ถ้าได้ร้องรำทำเพลง ส่งเสียงโหวกเหวก และบอกเล่าความฝันในอนาคตร่วมกับเพื่อนๆ ที่ไม่มีอะไรต้องปิดบังกันอยู่ที่ลานกว้างนี้ ไม่ใช่ที่เก้าอี้ในงานเลี้ยงที่แสนจะน่าอึดอัดใจล่ะก็......
_________________
โคมะและหนุ่มที่กำลังกรี๊ด~

อย่าลืมโหวดโคมะซังกันน้าค้า~=w=


แก้ไขล่าสุดโดย mokuri เมื่อ Wed Aug 22, 2007 11:46 am, ทั้งหมด 3 ครั้ง
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว
redmagicians
Crystal Valley
Harmonian Bishop



L:-   H:-   R:-

LV.70 Exp 991
573055 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 10:52 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

ตอนใหม่ คำแหม่งๆและคำผิดเท่าที่อ่านคร่าวๆยังไม่มีครับผม ไว้อ่านละเอียดอีกรอบจะดูให้ใหม่นะ ^^b

พอได้เห็นความคิดของลาสโล (ซึ่งในเกมเป็นใบ้) ทำให้เห้นนิสัยมากขึ้นเยอะเลยแฮะ ภาค 6 ขอให้ยกเลิกการเป็นใบ้ของตัวเอกทีเถิด จะได้มีเสียงพากย์ด้วย ><b (แต่ระบบคำถามก็ยังมีให้เลือกได้นี่นะ)
_________________
天機星 : Tenki Star : Star of Wisdom

Crest of“Z’s”


僕の過去! 僕の罪! 僕の宿命!
そして, 僕の絶望を!!
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email
Shiryu
Crystal Valley
Harmonian Bishop



L:-   H:-   R:-

LV.84 Exp 981
879861 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 11:12 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

งานฉลองเรียนจบเป็นอีกตอนที่บรรยากาศเยี่ยมเลยครับชอบ ^^
ขำตอนทัลโดนสะกิดให้ตื่น ตาเกล็นช่างพูดได้น่าหลับมาก ในเกมส์พี่ทัลเล่นหลับไปยันแกพูดจบเลยนี่สิ ....เกล็นบอกว่าทรอบเป็น "จอมยุทธศาสตร์" นี่เอ่อ...ดูตาทรอยแกไม่ค่อยทันคนอยู่นะ ^^"

ที่อยากจะบอกคือ....สโนว์นิสัยน่ารักผิดคาด!! O_o
ตอนยื่นคบเพลิงให้ในเกมส์ดูยังไงๆก็ยัดเยียดชัดๆ แต่ตอนนี้บรรยายได้รู้สึกว่าสโนว์อยากให้ลาซโลได้ทำดูจริงๆ
แล้วตรงเนี่ย.....

อ้างอิงจาก:
ยิ่งถูกทักอย่างสงสัยเรื่อยๆ ลาสโลก็เริ่มอยากจะหนีไปจากที่นี่ขึ้นมาทีละนิด แต่สโนว์ก็ช่วยอธิบายว่า “ฉันขอให้ลาสโลเขาช่วยทำแทนน่ะ” กับชาวเมืองทีละคนๆ จนในที่สุดลาสโลก็ยิ้มออกมาได้


น่าชื่นชม ^^

รู้สึกว่าทัลไม่ค่อยชอบสโนว์แฮะ แต่ก็เพราะเป็นพวกเดือดร้อนแทนชาวบ้าน (นิสัยดีอีกคน) นี่นะ
แหม่ เกิดเป็นสโนว์นั้นไม่ง่าย Cool
_________________

Suikoden Series : 1995 - present
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว MSN Messenger
Hikakichi
Queendom of Falena
Mage Warrior



L:-   H:-   R:-

LV.44 Exp 773
242398 Potch
เข้าร่วม: 27 Jun 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 11:28 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

อ่านไป2ตอนแล้ว สื่อให้เห็นนิสัยของตัวเอกและเพื่อนๆได้ดีครับ

แก้ไขล่าสุดโดย Hikakichi เมื่อ Wed Aug 22, 2007 11:28 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email
Medius
Budehuc Castle
Flame Champion



L:-   H:-   R:-

LV.82 Exp 701
1061707 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 11:28 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

อ่านจบแล้วเช่นกันน่อ ^^

อ่านจบนี้ รู้สึกได้รู้ความรู้สึกของลาซโลมากขึ้นแฮะ (ในเกม เป็นใบ้ไม่พอ หน้ายังตายอีก เดาไม่ออกเลย) และขณะเดียวกัน ก็เข้าใจถึงตัวสโนว์มากขึ้นแฮะ ดู ๆ ไป ก็เป็นคนดีอ่ะนะ น่าเสียดายที่ทำแบบนั้นลงไป... ส่วน ทัล นี่ บุคลิกอย่างโดดเด่นอ่ะ คิดไม่ผิดจริง ๆ ที่เลือกเอามาใช้ในคราวนี้ ^^b
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email MSN Messenger
scarletmoon
L'Renouille
Queen of Highland



L:-   H:-   R:-

LV.69 Exp 329
342393 Potch
เข้าร่วม: 14 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 6:41 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

ไม่ได้เล่นภาค4อ่า แต่จะเล่นเพราะมาอ่านนิยายเนี่ยแหละ

ลาสโซน่าร๊ากกกกonion005

ไปอ่านต่อดีกว่า อิอิ
_________________


ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว MSN Messenger
saru
High Sea
High Sea Pirate Captain



L:-   H:-   R:-

LV.54 Exp 240
58781 Potch
เข้าร่วม: 13 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 10:23 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

ขอก็อปไปอ่านละกันนะคะพี่โมะ อ่านในคอมไม่ไหว^^

ปล. พี่โมะขยันจาง หนูก็อยากแปลแบตเตอรี่ต่อเหมือนกันนะเนี่ย ถึงจะมีคนอ่านอยุ่ไม่กี่คนก็เหอะ=w=
_________________
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email
biggreat2000
Arlus
Scarlet Moon Emperor



L:-   H:-   R:-

LV.66 Exp 841
20824 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 10:26 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

มาลงชื่อขออ่านด้วยครับ
_________________
คนที่มาเจอกันไม่ใช่เพราะความบังเอิญ แต่เป็นเพราะการชักนำของดวงดาว....ทั้งทุกข์และสุข..
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email MSN Messenger
tanuki
Haruna
Kooluk Soldier



L:-   H:-   R:-

LV.21 Exp 323
43450 Potch
เข้าร่วม: 26 Jul 2007

ตอบตอบเมื่อ: Wed Aug 22, 2007 11:06 pm    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

แฮ่ อ่านจบหมดแล้ว สนุกมากๆเลยค่ะ อยากอ่านต่อจังเลยยยยยยย(ทำตาปิ้งอ้อนพี่โมะ) onion011

ตอนนี้อยากสกิปข้ามไปอ่านตอนเจอคุณทรอย กร้าก ไม่ค่อยจะบ่งบอกเลยว่าชอบใคร
อ่านจบแล้วรู้สึกว่าโคมะซังน่ารักขึ้นล้านเท่า onion005

ส่วนสโนว์ รู้สึกว่า.......อืม จริงๆแล้วเพราะสถานะมันบังคับอยู่กลายๆสินะ ถึงได้ทำตัวแบบนั้น(แบบในเกม) อ่านไปก็สงสารไป แอบเคืองทัลนิดหน่อยที่ไปเหน็บสโนว์เลยทีเดียว แหม ก็เข้าใจว่าโกรธแทนโคมะซัง แต่ก็ไม่ได้เข้าใจสโนว์ทั้งหมดแบบโคมะซังนี่นา...ก็เลยพูดไปโดยที่ไม่รู้อะไร

คอยดูความประพฤติสโนว์ต่อไป...เผื่อจะรู้สึกดีด้วยมากขึ้น...


ว่าแต่ อยากให้พี่โมะแปลเล่ม
Spoiler:

คุณทรอยโคมะ onion010

เล่มนั้นด้วยจังน้า....
ปิ้งๆ onion011 ก็แหม เล่มนั้นมันอ่านย้ากยากนี่คะ
_________________
เป็นพี่ซารุค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ

ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email
sasarai de ViVa
Obel
Obel King



L:-   H:-   R:-

LV.65 Exp 85
21862 Potch
เข้าร่วม: 11 Mar 2007

ตอบตอบเมื่อ: Thu Aug 23, 2007 12:16 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

ลงชื่อเป็นผู้รออ่านตอนต่อๆ ไปด้วยคนนะครับ
ไม่มีอะไรจะติ เพราะไร้ที่ติจริงๆ เหอๆ

ขอบคุณมากเลยนะครับที่นำมาแปลให้อ่านกัน
_________________
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว MSN Messenger
mokuri
Na-Nal
Nanal Elf Warrior



L:-   H:-   R:-

LV.23 Exp 874
25002 Potch
เข้าร่วม: 27 Apr 2007

ตอบตอบเมื่อ: Thu Aug 23, 2007 1:29 am    เรื่อง: ตอบโดยอ้างข้อความ แก้ไข/ลบข้อความ ลบข้อความ ดูหมายเลข IP

สงสัยว่าหลังจากตอนนี้ไป คะแนนสโนว์คุงจะเริ่มตกแล้วล่ะค่ะ ^^"
ส่วนคุณทรอยรยังอีกยาวไกลน่อ ^^" เกือบหน้า 100 โน้น ตอนนี้เพิ่งถึงหน้า 40 ก่าๆ =w="
รออ่านน้า~~~^o^
ตราบใดที่ไฟยังลุก คงอัพได้เรื่อยๆ โดยลปีดคงเส้นคงวา... ยกเว้นถ้าใกล้ส่งงานหรือใกล้งานการ์ตูนนะ ^^"

ต่อนะคะ ^-^


ตอนที่ 2-1 (P33-41)
บุคคลที่ปรากฏตัว

ตัดมาใส่มันง่ายๆ ไว้จะทำให้สวยกว่านี้นะคะ ^^"


---------
การปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับจากกองอัศวินซึ่งเริ่มขึ้นในวันต่อมา มีแต่เรื่องน่าเบื่อหน่ายเหมือนอย่างที่ได้คาดกันเอาไว้
หน้าที่ง่ายๆ อย่างเช่นเอาของไปส่งที่มิดเดิ้ลพอร์ทซึ่งอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมมือ หรือปราบสัตว์ประหลาดตัวเล็กๆ ซึ่งอาละวาดอยู่แถบน่านน้ำใกล้ๆ ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ บรรดาอัศวินใหม่ที่กำลังฮึกเหิมเอง เมื่อเจอหน้าที่แบบนี้ทับถมมากๆ เข้า ก็เริ่มแสดงความไม่พอใจออกมาบ้างเช่นกัน
จูเอลหรือทัลนั้น ตะโกนว่า “เซ็ง!” ระบายความอัดอั้นในใจออกมาได้ตามที่รู้สึกตรงๆ ก็เรียกว่ายังดี ดังนั้นลาสโลจึงรู้สึกเป็นห่วงทางด้านสโนว์มากกว่าพวกเขาที่ยังพอปรับตัวได้
นักเรียนดีเด่นอย่างสโนว์นั้น ไม่มีการเอ่ยปากบ่นอะไรเกี่ยวกับหน้าที่ของกองอัศวิน แต่เมื่ออยู่ใกล้ๆ ก็จะรู้สึกได้ชัดเจนถึงความไม่พอใจที่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ ภายใน สโนว์เองก็เคยระบายความในใจให้ลาสโลฟังบ้างเหมือนกัน

“โดนยัดเยียดให้แต่งานจิปาถะแบบนี้.... เดี๋ยวฝีมือที่อุตส่าห์ฝึกฝนมาตั้งนานก็ทื่อหมดกันพอดี หัวหน้ากองคงยังเห็นว่าพวกเรายังเป็นเด็กอมมืออยู่สินะ....”

ถึงจะพยายามปลอบว่ามันช่วยไม่ได้เพราะพวกเขาเพิ่งจะได้เริ่มทำงานเท่านั้น แต่สโนว์ก็ยังคงไม่ร่าเริงขึ้น สโนว์ได้รับการเอาอกเอาใจเป็น “คุณหนู คุณหนู” มาตั้งแต่เกิด ความมั่นใจของเขานั้น คงจะข้ามทะลุจุดสูงสุดไปในพิธีจุดดวงประทีปที่ตระการตานั่นเอง แต่หลังจากวันนั้นมาก็มีแต่งานลาดตระเวนที่ไม่มีอะไรน่าตื่นตา การที่สโนว์จะเซื่องซึมไปแบบนี้ก็คงจะเป็นเรื่องช่วยไม่ได้
และแล้วในวันหนึ่ง หลังจากที่เวลาอันน่าเบื่อหน่ายเช่นนั้นดำเนินไปได้เดือนกว่า เมื่อกลับมาจากหน้าที่ปกติประจำวัน ลาสโลกับสโนว์ก็ถูกหัวหน้ากองเรียกให้ไปพบที่ห้องรับรองผู้มาเยือน
เมื่อได้ทราบ จูเอลก็ร้องว่า “ดีจังเลย!” อย่างอิจฉาตาร้อน

“คงจะมีหน้าที่สำคัญให้ทำแน่ๆ เลยล่ะ หัวหน้ากองแทบไม่เคยเรียกใครไปที่ห้องรับรองเลยนี่นา”
“ยังไม่รู้หรอกน่า”

สโนว์ตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ แต่ใบหน้านั้นเปล่งประกายถึงความมั่นใจ เพียงมองจากสีหน้าก็รู้ได้ถึงความหวังที่ผองโตอยู่ในหัวใจ ลาสโลเอง เมื่อนึกถึงว่าจะมีหน้าที่แบบไหนรออยู่แล้ว ก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้เช่นกัน


ที่รอทั้งสองอยู่ที่ห้องรับรองนั้น คือบุคคล 4 คน

แน่นอนว่าหัวหน้ากองเกล็น กับรองหัวหน้ากองคาตาริน่านั้นต้องอยู่ และท่านเค้าท์ ฟิงเกอร์ฮู้ท บิดาของสโนว์ก็ร่วมบทสนทนาอยู่เช่นกัน ส่วนคนสุดท้ายที่เหลือนั้น เป็นชายที่พวกเขาไม่เคยพบมาก่อน น่าจะยังอ่อนวัยอยู่ แต่เรือนผมทั้งศีรษะถูกโกนออกจนหมด มองเผินๆ แล้ว ก็ดูมีทีท่าที่เป็นมิตร ทว่าแววตาที่อยู่ซ่อนอยู่ด้านหลังนั้นแว่นตากลับเฉียบคม ชวนให้รู้สึกว่าเป็นคนชาญฉลาด
ชายผู้นั้นเมื่อได้เห็นสโนว์กับลาสโล ก็หันไปหาเกล็นด้วยสีหน้าที่บ่งบอกความไม่สบายใจ คาตาริน่าจึงยิ้มและเอ่ยขึ้น

“ขอบคุณสำหรับงานลาดตระเวนค่ะ สโนว์ ลาสโล จะขออธิบายเกี่ยวกับหน้าที่ใหม่ของพวกเธอล่ะนะค่ะ ท่านนี้คือคุณลามาด้าจากบริษัทขนส่งโอลาค มาที่นี่เพราะต้องการหาผู้คุ้มกันในการขนส่งสินค้าไปยังเกาะอิลูยะค่ะ”
“เอ่อ.... ขออภัยนะครับ”

ลามาด้าเอ่ยแทรกขึ้นด้วยทีท่าเกรงใจ

“ทั้งสองท่านนี้ จะรับหน้าที่คุ้มกันงั้นหรือครับ? เท่าที่เห็น รู้สึกว่าทั้งสองท่านจะ เอ่อ.... ยังหนุ่มมากเลยนะครับ?”
“ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ แม้จะยังหนุ่ม แต่ก็เป็นสมาชิกของกองอัศวินสมุทรที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี พวกเขามีความสามารถเพียงพอค่ะ”
“แต่ว่า อิลูยะนั้นไกลโขอยู่นะครับ อาจจะโจรสลัดมีโจรสลัดเข้ามาโจมตีก็เป็นได้....”
“พวกเขาคุ้นเคยเส้นทางในการเดินเรือไปยังอิลูยะดีจากการฝึกฝนภาคสนามในวิชาการเดินเรือค่ะ แม้จะถูกโจรสลัดโจมตี แต่สมาชิกของกองอัศวินสมุทรซึ่งเชี่ยวชาญการใช้ปืนใหญ่เวทมนตร์นั้นไม่มีทางพ่ายแพ้หรอกค่ะ”

“เข้าใจแล้วครับ” ลามาด้าจึงยอมเลิกราแต่โดยดี ด้วยคำยืนยันที่แข็งขันของคาตาริน่า

ลาสโลกับสโนว์ส่งสายตาหากันอย่างรวดเร็ว หัวใจพลันเต้นแรงขึ้น นี่เป็นหน้าที่ใหญ่หน้าที่แรกที่พวกเขาจะได้รับมอบหมาย

อิลูยะเป็นประเทศเกาะซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของราสริล พวกเขาเคยเดินทางไปที่นั่นเช่นกันดังที่คาตาริน่ากล่าวไว้ แต่ระยะทางนั้นค่อนข้างไกล จำเป็นต้องใช้เส้นทางเดินเรือที่ถูกต้องและแม่นยำ การเดินเรือโดยทำการคุ้มครองเรือสินค้าไปด้วยนั้น ถือเป็นงานใหญ่ที่เทียบไม่ได้เลยกับการลาดตระเวนน่านน้ำใกล้ๆ
ลามาด้ายิ้มอย่างเป็นมิตรให้สโนว์กับลาสโล

“ดูเหมือนว่าระยะหลังนี้ เครื่องเทศจากทางใต้ จะได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในเกาะอิลูยะน่ะครับ ผมเลยคิดจะขนเครื่องเทศเต็มอัตราไปค้าขายหากำไร แต่ก็ได้ยินมาว่า พวกสัตว์ประลาดในทะเลมักจะปรากฏตัวออกมาบ่อยๆ ในเส้นทางที่จะไปถึงอิลูยะ.... ดังนั้นถ้าพวกผมจะเดินเรือไปกันเอง ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักน่ะครับ”
“วางใจเถอะครับ ถ้าเป็นเกาะอิลูยะล่ะก็ พวกเราเองก็เคยได้แวะเวียนไปหลายครั้งในวิชาการเดินเรือครับ”

สโนว์ยืดอกตอบอย่างมั่นใจ แล้วหัวหน้ากองเกล็นจึงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดเหมือนอย่างทุกๆ ครั้ง

“สโนว์ ข้าขอมอบหมายหน้าที่กัปตันให้เจ้า ส่วนลาสโล เจ้าเป็นผู้ช่วย คุ้มครองเรือสินค้าให้ดีๆ ล่ะ”
“ครับ!”
“ว่าแต่ว่า....”

ผู้ที่เอ่ยขัดขึ้นมา ก็คือท่านเค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ทซึ่งอยู่ในห้องด้วยนั่นเอง เขาลูบเคราและกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจนัก

“ช่างเป็นหน้าที่ที่ง่ายดายซะจริง สำหรับลูกชายข้า งานแค่นี้ไม่น่าจะพอมือไม่ใช่รึ ถ้าให้ไปทำหน้าที่บัญชาการที่แนวหน้า สโนว์คงจะแสดงความสามารถที่แท้จริงออกมาได้แน่”
“ถึงจะกล่าวเช่นนั้นก็เถอะ แต่ข้าคิดว่าหน้าที่ง่ายๆ แบบนี้ก็มีความจำเป็นต่อการเติบใหญ่ของบุตรชายของท่านนะครับ”

เกล็นเอ่ยตอบ แม้คำพูดจะสุภาพ แต่การจงใจเน้นเสียงที่คำว่า “ง่ายๆ” นั้น บ่งบอกให้รู้ว่าเขาเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างเล็กน้อยเช่นกัน แต่ความรู้สึกนั้นส่งไปไม่ถึงเค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ท ท่านเค้าท์ยิ้มกว้าง แล้วกล่าวกับบุตรชาย

“เอ้า ก็อย่างที่ว่านั่นแหละ งานนี้อาจจะไม่พอมือเจ้าเท่าไหร่ แต่ก็อย่าออมมือล่ะ ทำหน้าที่ให้ดี”
“ครับ!”

แล้วสโนว์จึงหันไปหาลามาด้าด้วยท่าทางกระฉับกระเฉง

“คุณอาจจะเป็นกังวลที่เห็นว่าพวกเรายังอ่อนด้อยประสบการณ์ แต่พวกเราจะพยายามอย่างเต็มกำลังครับ โปรดวางใจเถอะ”

ลามาด้าหรี่สายตาลง และเอ่ยกับเค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ทว่า “เป็นบุตรชายที่ยอดเยี่ยมจริงๆ นะครับ” ท่านเค้าท์ก็หัวเราะตอบอย่างพอใจว่า “ไม่หรอก ไม่หรอก”

“เอาล่ะสโนว์ ถ้ามีปัญหาอะไรก็ใช้นกนาเซลนะ....”

พอคาตาริน่าเอ่ยกับตน สโนว์ก็พยักหน้าอย่างเร็วไวและตอบว่า “ครับ”

“การสื่อสารสินะครับ ทราบแล้วครับ”

เป็นเพียงบทสนทนาสั้นๆ เท่านั้น แค่ลาสโลก็ใจเต้นแรงด้วยความตกใจ
นกนาเซล เป็นนกที่กองอัศวินไกเอ็นใช้ในการติดต่อสื่อสาร เป็นนกที่เชื่องและมีขนาดเล็ก แต่มีความสามารในการบินสูง สามารถบินข้ามระหว่างเกาะเป็นทางไกลๆ ได้โดยไม่ต้องหยุดพัก จึงมีประโยชน์อย่างมากในการขนส่งเอกสารต่างๆ
และเพราะนั่นจะเกี่ยวข้องถึงความลับของกองอัศวิน จึงไม่มีการเปิดเผยถึงตัวตนของมันให้บุคคลภายนอกรู้ ลาสโลจึงตกใจที่คาตาริน่าและสโนว์พูดถึงถึงเรื่องนี้ต่อหน้าลามาด้าโดยไม่มีการระมัดระวัง

“นกนาเซลเหรอครับ?” และก็อย่างที่คิด ลามาด้าเอ่ยถามขึ้นอย่างสนใจ แต่เกล็นก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างรวดเร็ว

“ทั้งสองคน ไปเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการเดินทางไกลซะ พวกเจ้าต้องออกเรือตอนเช้าตรู่ของวันพรุ่งนี้”
“ครับ!”

สโนว์และลาสโลตอบรับพร้อมกัน แล้วจึงก้าวเดินออกจากห้องรับรอง


เรือสินค้าของบริษัทขนส่งโอลาค และเรือคุ้มกันภายใต้การบัญชาการของกัปตันสโนว์เดินทางออกจากท่าเรือราสริลในเวลาเช้าตรู่ตรงตามกำหนดการ
เป็นการเดินทางที่ราบรื่นดี ถ้าพูดสิ่งที่จะเข้ามาขัดขวางการเดินทางในบริเวณน่านน้ำใกล้ๆ เช่นนี้ ก็คงจะมีแต่มอนสเตอร์ขนาดเล็กตามปกติ ซึ่งลำพังแค่สโนว์กับลาสโลเพียงสองคนก็สามารถจัดการได้เรียบร้อย โดยไม่ต้องขอแรงเหล่าทหารที่ประจำการอยู่ในเรือด้วย เรือทั้งสองลำเดินทางมุ่งหน้าสู้เกาะอิลูยะโดยไม่มีปัญหาติดขัดใดๆ
ทว่า หลังจากที่ออกเดินทางมาได้ 1 วัน 1 คืน สโนว์ก็กล่าวขึ้นอย่างกะทันหันในเช้าวันต่อมา

“ลาสโล.... ที่จริงแล้ว ฉันมีเรื่องที่อยากจะบอกกับเธอไว้ก่อน”

ขณะนั้นลาสโลกำลังกวาดสายตาไปบนผืนทะเลผ่านกล้องมองไกล เพื่อตรวจสอบว่ามีเงาน่าสงสัยอยู่ใกล้ๆ หรือไม่ เขาตกใจกับน้ำเสียงที่จริงจังของสโนว์ และละสายตาจากกล้องมองไกล

“คุณลามาด้า เขาบอกว่าของที่บบรทุกมาในเรือคือเครื่องเทศที่จะเอาไปขายทำกำไรที่เกาะอิลูยะใช่มั้ย”
“….อื้อ”
“แต่ฉันบังเอิญได้ไปเห็นมาล่ะ ก่อนจะออกเดินทาง ฉันเดินเล่นอยู่ที่ท่าเรือ แล้วก็.... เรือลำนั้นไม่ได้บรรทุกเครื่องเทศมาหรอก”

สโนว์กระซิบในขณะที่ส่งสายตาไปทางเรือสินค้าของบริษัทขนส่งโอลาคซึ่งถูกพ่วงติด แล่นอยู่ห่างออกไปไม่ไกล

“มันบรรทุกภาชนะที่ใช้บรรจุกระสุนปืนใหญ่เวทอยู่ ยิ่งกว่านั้นขนาดก็ไม่ใช่ธรรมดาด้วย มันใหญ่เกินกว่า 10 เท่า ของกระสุนที่พวกเราใช้เวลาฝึกซ้อมภาคสนามซะอีก ถ้าโดนยิงด้วยของแบบนั้นล่ะก็ ไม่ว่าจะเป็นเรือลำใหญ่ขนาดไหนก็คงถูกจมได้ภายในนัดเดียวแน่ๆ”

ลาสโลเบิกตากว้าง สโนว์หันเอาหลังพิงกับกราบเรือแล้วก้มหน้าลง ไม่ยอมสบตากับเขา

“ตัวจริงของพวกเขา อาจจะเป็นพ่อค้ามืดที่ลอบค้าอาวุธอย่างลับๆ.... ก็ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ โอกาสที่พวกเราจะต้องเข้าไปพัวพันกับการต่อสู้ก็มีไม่น้อยเลย พวกเรา.... จะปลอดภัยรึเปล่านะ”
“ทำไม.....”

ลาสโลจ้องมองใบหน้าของสโนว์อย่างลืมตัว

“เรื่องสำคัญขนาดนี้ ทำไมถึงได้ปิดเงียบไว้ล่ะ.....?”
“มันช่วยไม่ได้นี่นา ถ้ากลายเป็นว่าไปแอบดูสินค้าที่เขาบรรทุกมา แล้วปฏิเสธการว่าจ้าง ชื่อเสียงของกองอัศวินสมุทรไกเอ็นก็เสียหายน่ะสิ ฉันไม่อยากถูกมองว่าเป็นคนขี้ขลาดหรอกนะ”

แล้วสโนว์ก็หันหน้าหนีไปด้วยความดื้อรั้น
ก็สมกับเป็นเขาแล้ว ลาสโลอดนึกขึ้นในใจแบบนั้นไม่ได้ สโนว์มีความภาคภูมิใจในตัวเองสูง เกลียดการยอมแพ้ และเกลียดการถูกประเมินค่าว่าอ่อนด้อยยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น นิสัยแบบนั้นในบางครั้งก็ทำให้เรื่องต่างๆ ดำเนินไปได้ด้วยดี แต่เกรงว่าในครั้งนี้ มันจะทำให้สถาการณ์ดำเนินไปในทางร้ายเสียมากกว่า
สำหรับการว่าจ้างให้คุ้มครองเรือสินค้านั้น การปลอมแปลงเนื้อหาของสินค้าที่บรรทุกมา จะถือว่าเป็นการผิดต่อข้อสัญญาอย่างร้ายแรง สโนว์เองก็ไม่มีทางที่จะไม่รู้ถึงเรื่องนั้น แต่ถึงกระนั้นเขาก็ให้ความสำคัญกับความภาคภูมิใจของตนเองมากกว่า และปิดปากเงียบเอาไว้

ลาสโลทำได้เพียงจ้องมองไปยังเรือของบริษัทขนส่งโอลาคด้วยอย่างไม่สบายใจเท่านั้น


นกตัวน้อยบินผ่านเข้ามาทางหน้าต่างห้องของหัวหน้ากองซึ่งเปิดอ้าอยู่
เกล็นยื่นมือออกไป และให้เจ้านกน้อยเกาะที่แขนของตน ที่ขาของมัน มีแผ่นข้อความที่ถูกม้วนเข้าเป็นแท่งเล็กๆ ผูกติดอยู่ เกล็นเปิดข้อความนั้นออกอ่าน แล้วก็ต้องขมวดคิ้ว

“หัวหน้ากองคะ มีอะไรเหรอคะ.....?”

คาตาริน่าเอ่ยถามขึ้น

“รายงานจากเรือลานตระเวน”

เกล็นส่งแผ่นข้อความให้กับคาตาริน่า เมื่อได้ไล่สายตาผ่าน สีหน้าของคาตาริน่าก็เปลี่ยนไป

“หกเสา...... หมายถึงบรันด์สินะคะ? หรือว่ามันจะจ้องเล่นงานเรือของบริษัทโอลาค.....?”
“เป็นไปได้อยู่ คิดถูกจริงๆ สินะที่ให้ลาสโลไปด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจริงๆ ล่ะก็ สโนว์คนเดียวน่ะจัดการไม่ไหวแน่ๆ”
“หัวหน้ากอง.... ไม่ได้วางใจในตัวสโนว์หรอกหรือคะ? ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงให้เขาเป็นกัปตัน....”
“มันช่วยไม่ได้นี่ ต่อหน้าท่านเค้าท์จะไปทำเมินลูกชายเขาได้ยังไงเล่า”

เกล็นแผดเสียงอย่างเสียอารมณ์
เค้าท์ฟิงเกอร์ฮู้ทนั้นให้การสนับสนุนกองอัศวินทางด้านเงินทุน และก็เข้ามาออกความเห็นในงานบริหารอยู่หลายครั้ง โดยเฉพาะหลังจากที่สโนว์ซึ่งเป็นบุตรชายได้เข้าร่วมกองอัศวิน ก็ยิ่งเข้ามาก้าวก่ายเรื่องนั้นเรื่องนี้ แม้เกล็นจะรังเกียจยังไง แต่ก็แสดงท่าทีตรงๆ ไม่ได้ เพราะอย่างไรเสียก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ในการบริหารกองอัศวินให้ดำเนินต่อไปได้นั้น จำเป็นจะต้องมีค่าใช้จ่ายจำนวนมหาศาล

“จะว่าไปแล้ว รองหัวหน้ากอง เจ้าคิดอะไรของเจ้าหา ถึงได้ไปพูดถึงเจ้านี่ต่อหน้าบุคคคลภายนอกน่ะ”

หัวหน้ากองเกล็นลูบแผ่นหลังของเจ้านกน้อยด้วยนิ่วมือที่หยาบกร้าน คาตาริน่าสะดุ้งและยืดตัวตรงทันที

“ขออภัยด้วยค่ะ ข้าเผลอตัว ไม่ทันได้ระวัง....”
“เจ้าบ้าเอ๊ย ผู้ชายคนนั้น..... เจ้าลามาด้านั่น หน้ามันไม่ธรรมดาหรอกนะ การที่บุคคลภายนอกหันมาให้ความสนใจเจ้าพวกนี้น่ะ เป็นเรื่องไม่พึงปรารถนาสำหรับเราเลย....”

เกล็นปล่อยเจ้านกน้อยออกทางหน้าต่าง นกนาเซลกระพือปีกออกโดยแรง แล้วจึงบินลิ่วไปทางทะเล
เกล็นมองส่งนกนาเซล พร้อมกับพึมพำขึ้น

“ข้าไม่ชอบเลย ยังไงๆ ก็น่าสงสัย.... รองหัวหน้ากอง เจ้าไปเตรียมเรือด่วนซะ เอาลำเล็กๆ แค่ตัวข้ากับทหารอีกนิดหน่อยพอบังคับได้ก็พอ”
“หัวหน้ากองจะออกไปเหรอคะ.....?”
“ใช่แล้ว ถ้าข้าแค่คิดมากไปเองก็จะดีหรอก..... แต่ข้าสังหรณ์ไม่ดีเอาซะเลย ข้าจะตามเรือของพวกลาสโลไป”

การเอ่ยเรียก “เรือของพวกลาสโล” โดยไม่เอ่ยชื่อของสโนว์ซึ่งเป็นกัปตันเรือนี้เอง ที่เผยถึงความรู้สึกที่แท้จริงของเกล็นออกมา
คาตาริน่าแสดงความเคารพอย่างรวดเร็ว และสาวเท้าออกจากห้องหัวหน้ากองอย่างรีบเร่ง

--------
จะถึงฉากเด็ดของสโนว์คุงแล้น =w="
_________________
โคมะและหนุ่มที่กำลังกรี๊ด~

อย่าลืมโหวดโคมะซังกันน้าค้า~=w=
ขึ้นไปข้างบน
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ส่ง Email ชมเว็บส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:   
สร้างหัวข้อใหม่   ตอบ    SuikoFriend : Thai Suikoden Fansite (Beta Test) -> =o= SuikoFriend Suikoden General Talk =o= ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
ไปที่หน้า ก่อนหน้า  1, 2, 3, ... 11, 12, 13  ถัดไป
หน้า 2 จาก 13
เฝ้าดูการตอบในหัวข้อนี้
 
ลบหัวข้อ ย้ายหัวข้อ ล็อกหัวข้อ แยกหัวข้อ 
ไปที่:  
คุณสามารถสร้างหัวข้อใหม่ได้
คุณสามารถพิมพ์ตอบได้
คุณสามารถแก้ไขข้อความของคุณได้
คุณสามารถลบข้อความของคุณได้
คุณสามารถลงคะแนนได้
คุณสามารถ จัดการ forum นี้ ได้


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group